Forsycja koreańska

Forsycja koreańska jest niewielkim krzewem z rodziny oliwkowatych. Naturalnym obszarem występowania tej rośliny jest Azja Wschodnia, przede wszystkim umiarkowana strefa klimatyczna Półwyspu Koreańskiego. Rośnie tam w stepach i suchych lasach. Po raz pierwszy opisał gatunek w 1917 roku japoński botanik Nakai Takenoshin. Nazwa rodzajowa upamiętnia brytyjskiego botanika i ogrodnika Williama A. Forsyth’a. Epitet gatunkowy zaś pochodzi z łaciny i oznacza „jajowaty”, co wskazuje na tego rodzaju kształt liści.

Forsycja koreańska - cechy charakterystyczne

Forsycja koreańska jest najmniejszym gatunkiem spośród forsycji uprawianych w ogrodach. Poza tym zakwita cały miesiąc wcześniej niż jej krewniaczki. Tworzy zwarty krzew o okrągłym pokroju, o wysokości 1 do 2 metrów. Jej gałęzie są okrągłe w przekroju. Młode mają korę szarożółtą, później przybierają brązowy kolor. Warto wspomnieć, że idealnie prosty pęd forsycji, ucięty na długości 65 cm i natarty żywicą służy jako smyczek do grania na koreańskim instrumencie strunowym ajaeng (koreańska cytra). Liście mają ogonki o długości 8 do 12 mm. Proste i cienkie blaszki liściowe natomiast mają 5 do 7 cm długości, są jajowate do szerokojajowatych, jasnozielone. Podstawa liścia jest lekko sercowata, końcówka zaostrzona, krawędź lekko piłkowana do całobrzegiej. Liście pojawiają się na pędach po kwitnieniu forsycji.

Jasnożółte kwiaty stoją pojedynczo albo parami. Są niewielkie, o długości 1,5 do 2 cm. Forsycja koreańska zakwita już w marcu-kwietniu. Jak u wszystkich forsycji, tak i u koreańskiej kwiaty nie wytwarzają nektaru, a więc dla większości owadów nie są atrakcyjne jako źródło pożywienia.

Zastosowanie forsycji koreańskiej w ogrodzie

Niewielkie krzewy forsycji koreańskiej nadają się szczególnie do ogrodów skalnych albo do uprawy w pojemnikach.