Goździk brodaty

Goździk brodaty jest wieloletnią rośliną zielną z rodziny goździkowatych. Jego ojczyzną są Pireneje, wschodnie Karpaty, Bałkany, Rosja, Mandżuria i Chiny. Zdarza się, że uprawiany w ogrodzie, czasem dziczeje. Nazwa rodzajowa docenia urok i zapach kwiatów goździka: składa się ze starogreckich słów Διός (diós) = bóg i ἄνθος (anthos) = kwiat. Jeśli chodzi o epitet gatunkowy, w początkowej fazie rozwoju kwiatostan posiada dużą liczbę cienkich i długich ząbków kielicha, co mogło się Linneuszowi skojarzyć z brodą.

Jak wygląda goździk brodaty?

Goździk brodaty rośnie jako bylina i osiąga zwykle wysokość 30 do 50 cm, czasem do 70 cm. Odmiany karłowe dorastają zaledwie do 15 cm. W pierwszym roku tworzy tylko rozetę liści, kwiatostan pojawia się w drugim roku życia. Na prostych, czasem u góry rozgałęzionych łodygach znajdują się naprzeciwległe, z bardzo krótkimi ogonkami ciemnozielone liście. Są proste, lancetowate albo eliptycznolancetowate, ostro zakończone. Ich szerokość wynosi 5 do 18 mm.

Goździk brodaty - kwiaty, okres kwitnienia

Okres kwitnienia waha się nieco w zależności od odmiany, ale zwykle trwa od maja do lipca albo sierpnia. Niektóre kultywary kwitną w korzystnych warunkach nawet dwukrotnie w roku. Kwiatostany tworzące gęste wierzchotki składają się z 5 do 30 kwiatów. Obupłciowe kwiaty są promieniście symetryczne i pięciopłatkowe. Pięć działek kielicha jest rurkowato zrośniętych, płatki korony są ząbkowane. Kwiaty botanicznego gatunku są pojedyncze i czerwone, natomiast odmiany uprawiane w ogrodach mogą być różowe, szkarłatne, białe albo łososiowe. Najczęściej mają w centrum „oczko” w kontrastowym kolorze. Istnieją też odmiany goździka brodatego o kwiatach dwubarwnych, pojedynczych albo pełnych. Nasiona dojrzewają w torebce o długości ok. 1 cm.