Żyworódka pierzasta – uprawa, zastosowanie, nalewka

Żyworódka pierzasta – sukulent liściowy

W Polsce uprawianych jest kilka gatunków żyworódek, a pośród nich popularna jest, posiadająca właściwości lecznicze, żyworódka pierzasta – Kalanchoe pinnata.

Żyworódka pierzasta jest pochodzącym z Madagaskaru sukulentem liściowym. Ma prostą łodygę, nierozgałęzioną i pustą w środku. Jej wysokość dochodzi do 1,8 m. Liście są pierzasto podzielone, zwykle z trzema do pięciu listkami. Mają one owalny zarys i ząbkowaną krawędź.

W odróżnieniu od innych gatunków tego rodzaju, żyworodka pierzasta nie rozwija licznych rozmnóżek na krawędziach rosnących liści. Natomiast liść, który został odłamany i upadł na podłoże, wytwarza między ząbkami młode roślinki. Ponieważ soczysty liść posiada w sobie spory zapas wody (właściwość sukulentu), rozmnóżki mogą przetrwać niekorzystny okres suszy i szybko rozwinąć własny system korzeniowy, kiedy wzrośnie wilgotność gleby.

Kwiaty zebrane są w luźne grono (wierzchotkę). Na długich szypułkach zwisają długie, cylindryczne kwiaty z lejkowatą koroną. Działki kielicha są zielone z czerwonymi albo czerwonopurpurowymi smugami, natomiast płatki korony mają kolor czerwony.

Stanowisko do uprawy żyworódki pierzastej w doniczce

Pamiętając o warunkach klimatycznych swojej pierwotnej ojczyzny, żyworódka pierzasta nie toleruje chłodu i najchętniej znajduje stałe miejsce w ciepłym mieszkaniu. Lubi jasne stanowisko, najlepiej na parapecie okna południowo-zachodniego. W każdym razie należy chronić tę roślinę przed bezpośrednimi promieniami słońca, zwłaszcza w upalne lato. To samo dotyczy miejsca na balkonie albo tarasie. Półcieniste, osłonięte przed wiatrem stanowisko pozwala sukulentowi na bardzo dobry wzrost. Stojąca w doniczce woda oraz zbyt wysoka wilgotność powietrza to czynniki, które mogą wywołać podatność tej rośliny doniczkowej na choroby oraz opanowanie przez szkodniki. Dlatego też miejsce na wolnym powietrzu powinno być możliwie pod dachem, aby zapewnić ochronę przed deszczem i wiatrem.

Kto lubi efektowne akcenty w ogrodzie, może ustawić swoją żyworodkę pierzastą w ogródku skalnym. Pośród innych roślin będzie się tam czuć doskonale.

Podłoże dla żyworódki pierzastej

Za perfekcyjny wzrost żyworódki pierzastej odpowiadają również optymalne warunki glebowe. Doskonałym substratem jest ziemia dla kaktusów. Powinna być:

• dobrze przepuszczalna;
• pulchna, lekka, porowata;
• lekko zasadowa.

Aby stworzyć temu sukulentowi odpowiednie warunki do rozwoju, należy zatroszczyć się również o właściwą doniczkę. Doniczki plastikowe są raczej mało przydatne, ponieważ nie zapewniają możliwości odprowadzenia nadmiaru wilgoci, a to może prowadzić do zgnilizny korzeni. Naczynia ceramiczne natomiast przepuszczają zarówno wilgoć, jak i powietrze, i sprzyjają wzrostowi rośliny. Dla kontroli podlewania zaleca się stosowanie podstawek, które gromadzą bez problemu nadwyżki wody.

Żyworódka pierzasta: podlewanie i nawożenie

Żyworódka pierzasta, mocna pod każdym względem roślina, obawia się szczególnego wroga o imieniu „zastój wody”. W żaden sposób nie jest w stanie się z nim pogodzić i na mokre stopy reaguje wrażliwie zgnilizną korzeni albo zrzucaniem liści. W zupełności wystarczy jej nieco wody od czasu do czasu. Jeśli zapomni się raz o podlaniu żyworódki, nie stanowi to żadnego problemu. Żyworódka pierzasta może również przetrwać bez szkody okres suszy. Potrafi magazynować dwutlenek węgla i w miarę potrzeby korzystać z własnych zapasów, bez otwierania szparek na poszczególnych liściach. W ten genialny sposób unika mocnego odparowania wilgoci.

Ten sukulent uchodzi za bardzo mało wymagający i nie potrzebuje zwykle dodatkowych porcji nawozu do wzrostu. W okresie letnim można jednak podać roślinie odrobinę nawozu płynnego. Zimą chętnie korzysta żyworódka z możliwości odpoczynku i nie ma zapotrzebowania na zasilanie.

Zastosowanie żyworódki pierzastej

Żyworódka pierzasta posiada także cenne właściwości lecznicze. Stwierdzono, że sok rośliny wykazuje działanie antywirusowe, przeciwgrzybiczne i przeciwbakteryjne, tamujące krwawienie, przeciwzapalne, tonizujące i gojące.

Nalewka z żyworódki pierzastej

Taki leczniczy napój można przyrządzić domowym sposobem. W tym celu należy:

• Liście żyworódki pierzastej ściąć i włożyć na tydzień do lodówki.
• Następnie liście zmielić i wycisnąć z nich sok. Odstawić sok na dwa dni do lodówki.
• Wyjąć sok i odcedzić.
• Otrzymany sok rozcieńczyć w proporcji 20:1, to jest na 200 ml soku dodać 10 ml czystego spirytusu.
• Roztwór przechowywać w lodówce.

Albo w inny sposób:

• Ścięte liście żyworódki pierzastej umyć dokładnie i rozdrobnić.
• Do szklanego słoika włożyć 2 łyżki stołowe przygotowanych liści i zalać je 200 ml wódki.
• Postawić w ciemnym i ciepłym miejscu.
• Po 10 dniach nalewkę przecedzić, szczelnie zamknąć i trzymać w ciemnym miejscu.