Porady

Pęcherznica kalinolistna: sposoby na łatwą uprawę, cięcie i rozmnażanie

4,3 (6 opinii)

Pochodząca z Północnej Ameryki pęcherznica kalinolistna (Physocarpus opulifolius) należy do rodziny różowatych i jest spokrewniona m.in. z aronią, głogiem, pigwą i jarzębiną. W swojej ojczyźnie jest krzewem o zielonych liściach i wyprostowanych pędach, osiągającym wysokość do 5 m. W naszych ogrodach występuje w roli rośliny ozdobnej, zwykle jako kultywar botanicznego gatunku. Barwa liści może mieć wtedy różne odcienie żółci, a nawet czerwieni.

Pęcherznica kalinolistna doskonale nadaje się zarówno do nasadzeń w formie żywopłotu, pojedynczych. Mocny i mało wymagający krzew z powodzeniem pełni funkcję zasłony przed wiatrem albo ciekawskimi sąsiadami. Białe albo różowe kwiatki są zebrane w baldachy i rozwijają się od maja do czerwca.

Stanowisko i podłoże do uprawu pęcherznicy kalinolistnej

Pęcherznica należy do tych sympatycznych mieszkańców ogrodów, którym odpowiada niemal każdy rodzaj gleby oraz stanowisko zarówno słoneczne, jak i półzacienione. Trzeba tylko pamiętać, że odmiany o barwnych liściach wybarwiają się pięknie tylko w słońcu. Ponieważ są absolutnie zimoodporne, miejsca chłodne również nie stanowią dla nich problemu. Roślina nadaje się też doskonale do uprawy na tarasie albo na balkonie w dużej donicy.

  • Zapotrzebowanie na światło: miejsca słoneczne do półzacienionych.
  • Gleba: próchniczna, przepuszczalna, żyzna.
  • Wartość pH: gleby zarówno kwaśne, jak i zasadowe.

Kiedy i jak sadzić pęcherznicę kalinolistną?

Najlepszą porą do sadzenia pęcherznicy kalinolistnej jest wiosna albo jesień. Przy glebach szczególnie piaszczystych i ubogich zaleca się dodatek kompostu albo próchnicznej ziemi. Jeżeli zaś gleba ma skłonności do zastoju wilgoci, konieczny jest drenaż ze żwiru albo piasku. Przed sadzeniem bryłę korzeniową krzewu dobrze jest namoczyć w letniej wodzie, aby korzenie dobrze się nawilżyły. Dołek do sadzenia powinien być dwa razy głębszy i szerszy od bryły korzeniowej. Zaletą sadzenia jesiennego jest dobre ukorzenienie się krzewu przed zimą. Wiosną może rozpocząć sezon rozwijaniem nowych pędów.

Pielęgnacja pęcherznicy kalinolistnej: nawożenie i przycianie

Dodatkowe podlewanie jest niezbędne jedynie podczas długotrwałych okresów suszy. Jak zwykle, rośliny uprawiane w doniczkach i pojemnikach są bardziej wrażliwe na brak wody, niż posadzone w gruncie. Trzeba więc kontrolować stan wierzchniej warstwy podłoża i w razie potrzeby podlewać. Należy przy tym pamiętać, że ten mocny i odporny z natury krzew bardzo nie lubi nadmiaru wody.

Pęcherznica kalinolistna w ogrodzie (odmiana Diablo)
Pęcherznica kalinolistna w ogrodzie (odmiana Diablo)

Posadzona w żyznej glebie pęcherznica nie wymaga częstego nawożenia. Im bardziej piaszczysta i przepuszczalna jest gleba, tym częściej potrzebuje zasilania. W większości przypadków wystarczy wiosenna dawka kompostu domieszana do ziemi. Na ubogiej glebie oraz w uprawie doniczkowej zalecane jest podawanie płynnego nawozu w odstępach dwutygodniowych. Zasilanie nawozem prowadzi się wyłącznie w fazie wzrostu roślin, czyli między kwietniem i sierpniem. Późniejsze nawożenie utrudnia zdrewnienie młodych pędów, przez co stają się one wrażliwe na mróz.

Sprawdź: Pęcherznica kalinolistna ʹLuteusʹ – wymagania i zasady uprawy

Kiedy i jak przycinać pęcherznicę kalinolistną?

Pęcherznica kalinolistna należy do szybko rosnących krzewów i w ciągu roku potrafi wydłużyć się o 25 cm. Na szczęście bardzo dobrze znosi przycinanie i utrzymanie pożądanej wysokości krzewu nie stanowi problemu. Co do optymalnej pory wykonania tego zabiegu zdania specjalistów są podzielone. Ponieważ roślina wytwarza kwiaty na ubiegłorocznych pędach, wielu ogrodników przycina je po kwitnieniu. Za cięciem zimowym przemawia łatwość oględzin krzewów pozbawionych liści. Z kolei latem prędzej goją się rany po przyciętych pędach. Rozróżnia się przy tym dwa zasadnicze typy zabiegów:

1. Cięcie prześwietlające pęcherznicy kalinolistnej

W tym cięciu usuwa się pędy zbyt gęsto rosnące. To pobudza przewietrzenie krzewu i wzrost nowych pędów.

  • Pora wykonania: koniec zimy albo wczesna wiosna.
  • Częstość: co dwa-trzy lata.
  • Stare, mocno gałęziste, zwisające pędy ścina się przy ziemi.
  • Świeże pędy skraca się do 2/3 długości.
  • Nie należy przez kilka lat przycinać tylko końcówek pędów. Powoduje to nadmierne rozwidlanie się gałęzi i utrata typowego pokroju.

Co najmniej raz w roku usuwać chore i martwe pędy, aby krzew pozostawał zdrowy i witalny.

2. Cięcie odmładzające pęcherznicy kalinolistnej

Jeżeli pęcherznica kalinolistna przez wiele lat była przycinana niewłaściwie albo wcale, można ją jednym radykalnym cięciem doprowadzić do porządku. Całą koronę skraca się mocno tak, aby śpiące pączki na pędach się uaktywniły, a krzew odżył na nowo.

Rozmnażanie pęcherznicy kalinolistnej

Pęcherznica kalinolistna daje się łatwo rozmnażać poprzez ukorzenianie odcinków pędów. Stosuje się w tym celu sadzonki wierzchołkowe albo odcinki jednorocznych, zdrewniałych pędów. W obu przypadkach, w przeciwieństwie do rozmnażania generatywnego z nasion, otrzymuje się dokładne klony rośliny macierzystej.

4,3 (6 opinii)