Pęcherznica kalinolistna ʹLuteusʹ – wymagania i zasady uprawy

Pęcherznica kalinolistna – dekoracyjny krzew

Pęcherznica kalinolistna to krzew o wzniesionym pokroju, który może dorastać do 3 metrów wysokości. Rośnie szybko i już w drugim roku po posadzeniu może mieć znaczną wielkość. Roczne przyrosty to 30-40 centymetrów. Pochodzi z Ameryki Północnej i jest często spotykany w ogrodach jako roślina ozdobna. Pędy są wzniesione, początkowo pokrywa je miękka, zielona lub czerwona skórka. Z wiekiem drewnieją, a kora łuszczy się na nich płatami.

Ozdobą pęcherznicy kalinolistnej są dość duże, klapowane, ząbkowane na brzegach liście o wyraźnym unerwieniu. U odmian ozdobnych mogą mieć różne kolory, dzięki czemu krzew jest bardzo dekoracyjny. Pęcherznica kalinolistna kwitnie od lipca do sierpnia i wtedy pojawiają się białe lub różowe kwiaty, zebrane w baldachowate kwiatostany. Tworzą atrakcyjny kontrast z liśćmi. Po przekwitnięciu zawiązują się czerwone, pęcherzykowate owoce, które po dojrzeniu brązowieją i pękają, uwalniając zgromadzone w środku nasiona.

Pęcherznica kalinolistna ʹLuteusʹ -jak wygląda?

Pęcherznica kalinolistna ʹLuteusʹ to atrakcyjna odmiana, którą można sadzić pojedynczo jako soliter, na swobodne i strzyżone żywopłoty oraz w grupach z innymi roślinami, szczególnie tymi o zielonych liściach. Krzew ma zaokrąglony pokrój i liczne, wyprostowane pędy główne. Pędy są jasnobrązowe, lekko kanciaste. Starsze z nich są brązowe, z paskami łuszczącej się kory.

Liście są skrętoległe, owalne, mają 3-5 klap i długość 5-10 centymetrów. Początkowo są jasnożółte, z czasem stają się zielonożółte, a jesienią przebarwiają się na czerwono-żółty kolor. Ta odmian pęcherznicy kalinolistnej kwitnie w lipcu i sierpniu. Kwiaty są białe, zebrane w półkuliste kwiatostany o szerokości 5 centymetrów.

Pęcherznica kalinolistna ʹLuteusʹ – wymagania

Pęcherznica kalinolistna ʹLuteusʹ to krzew, który nie ma specjalnych wymagań. Jest odporny na niskie temperatury, zanieczyszczenia, miejskie powietrze, a także suszę, dlatego świetnie nadaje się do uprawy w ogrodach położonych w mieście. Na stanowiskach słonecznych liście są lepiej wybarwione, ale poradzi sobie również w półcieniu. Wskazane jest podłoże umiarkowanie wilgotne i żyzne, jednak może rosnąć na glebach suchych i ubogich.

Zasady uprawy

Po posadzeniu krzewu warto zadbać o to, żeby podłoże było wilgotne i podlewać do czasu, aż się dobrze ukorzeni. W późniejszym okresie możemy podlewać w okresie suszy i podczas upalnych dni lub spryskać liście wodą. Ściółkowanie wokół rośliny zapobiega parowaniu wilgoci i ogranicza rozwój chwastów.

Odmiana pęcherznicy kalinolistnej ʹLuteusʹ nie musi być przycinana, ponieważ tworzy krzewy o atrakcyjnym, często przewieszającym się pokroju. Jeżeli zdecydujemy się na cięcie, to najlepszą porą jest sierpień, tuż po kwitnięciu rośliny. Pędy można przycinać co roku, dzięki czemu zachowają zwarty pokrój. Należy unikać cięcia wiosną, ponieważ pędy wydzielają wtedy dużo soku, co prowadzi do osłabienia rośliny, słabego kwitnięcia i może powodować rozwój chorób. Podczas przycinania usuwamy 1/3 lub ¼ najstarszych pędów, a o 1/3 skracamy pędy, na których były kwiaty. Ścinamy je tuż nad pąkiem skierowanym na zewnątrz. Usuwamy również wszystkie połamane, stare i porażone przez chorobę pędy. Krzew najobficiej kwitnie na pędach dwu- i trzyletnich.

Pęcherznice kalinolistną ʹLuteusʹ rozmnaża się wegetatywnie, ponieważ potomstwo otrzymane z nasion może nie zachować cech rośliny matecznej. Do rozmnażania wykorzystujemy sadzonki pędowe, które pobieramy i ukorzeniamy latem lub odrosty korzeniowe pobrane z dorosłego krzewu.

Przeczytaj także: Pęcherznica kalinolistna ʹDiaboloʹ – jak o  nią dbać?