Jak pielęgnować amarylis w doniczce? Zasady

Amarylis – pielęgnacja przez cały rok

• Grudzień i styczeń: Temperatura powietrza od 16 do 20ºC. Stanowisko jasne, ale bez bezpośredniego nasłonecznienia. Podlewanie od dołu, do podstawki – cebula pozostaje sucha.
• Luty, marzec, kwiecień: Odciąć zwiędłe kwiaty rośliny. Liście pozostawić na roślinie.
• Maj, czerwiec, lipiec: Doniczkę wystawić na zewnątrz w półcień. Raz w tygodniu lekko zasilać płynnym nawozem.
• Sierpień: Nie podlewać. Liście uschną kwiata i rozpocznie się faza odpoczynku.
• Wrzesień i październik: Odciąć stare liście. Doniczkę ustawić w piwnicy w temperaturze 15ºC. Nie podlewać.
• Listopad do grudnia: Przesadzić cebulę do nowej ziemi (zagłębić w ziemi do połowy). Pod koniec listopada lekko podlać. Doniczkę ustawić w jasnym i ciepłym miejscu. Kiedy pęd będzie miał 10 cm, podlewać lekko co tydzień.

Amyrylis z kwiaciarni - nie zawsze jest "prawdziwy"?

Oferowane w kwiaciarniach zimą amarylisy właściwie nie powinny być tak w ogóle nazywane. Nawet jeśli należą do rodziny amarylkowatych. Spolszczona nazwa „amarylis” jest powszechnie używana, ale w stosunku do roślin z botanicznego rodzaju Hippeastrum, po polsku nazywanych zwartnicą.

Prawdziwy botaniczny amarylis (Amaryllis bella-donna), noszący polską nazwę amarylis nadobny, otwiera swoje różowe, pachnące kwiaty późnym latem. Zamieszanie z nazwą powstało przed ok. 200 laty. „Łowcy roślin” ryzykowali wówczas życiem, byle tyko zdobyć i dostarczyć do Europy egzotyczne kwiaty z Afryki, Ameryki Południowej i Azji, jako rośliny ozdobne albo doniczkowe. W tym gąszczu nowo sprowadzonych roślin pogubili się nawet botanicy. Jeszcze w XX wieku spierali się, którą roślinę miał na myśli Linneusz (nie sprecyzował tego dokładnie). W końcu nazwę Amaryllis przyznano rodzajowi roślin pochodzącemu z Afryki Południowej. Mylona z amarylisem zwartnica (Hippeastrum) pochodzi z Ameryki Południowej.

Amarylis i zwartnica - jakie są różnice?

Wprawdzie klasyfikacja naukowa została ustalona i skorygowana, jedna nazwa amarylis na dobre przylgnęła do zwartnicy. Mówiąc tutaj o „amarylisie” mamy na myśli „zwartnicę”. W XVI i XVII wieku sprowadzano do Europy przede wszystkim rośliny użytkowe, jak kakao, ziemniaki, czy banany.

Oferowane w kwiaciarniach zimą amarylisy właściwie nie powinny być tak w ogóle nazywane. Nawet jeśli należą do rodziny amarylkowatych.

W XVIII i XIX wieku zaczęto zaspokajać także potrzeby estetyczne na wyższym poziomie. Wspaniałe amarylisy z peruwiańskich Andów, Brazylii albo Boliwii podbiły serca Europejczyków. Nic dziwnego, jako że czerwone, różowe, białe albo paskowane kielichy osiągają średnicę do 12 cm. Lilię bella-donnę natomiast odkryli uczeni w Afryce Południowej.

Sadzenie amarylis do doniczki

Aby samemu przeżyć, jak z cebuli o rozmiarze XXL rozwija się wspaniały amarylis, potrzebna jest tylko doniczka i dobra ziemia. Cebulę zagłębia się w ziemię tak głęboko, aby wystawała z niej jedna trzecia. Korzeni nie należy podwijać. Po podlaniu amarylis szybko zacznie się rozwijać pęd. Kiedy wyrośnie już na szerokość dłoni, można roślinę regularnie podlewać. Jeśli cebula za wcześnie dostanie zbyt wiele wody, będzie rozwijać tylko liście zamiast kwiatostanu.

Pielęgnacja amarylis po przekwitnięciu

Po kwitnieniu, czyli w okresie spoczynku, odcina się kwiatostan, aby amarylis nie tracił energii na wytwarzanie nasion. W okresie wzrostu od wiosny do lata wąskie liście rośliny powinny otrzymywać dosyć wody i pożywienia, aby zgromadzić porcję energii w cebuli. Od sierpnia nawożenie należy zredukować, a od września całkiem zaprzestać (nieprzestrzeganie tej zasady to jeden z najczęstszych błędów w uprawie roślin doniczkowych!). Wtedy ścina się też uschnięte liście. Następnie cebula drzemie przez dwa miesiące w ciemnym i suchym pomieszczeniu, zanim wypuści nowe pędy.

Amarylis i jego pielęgnacja [WIDEO]

Źródło: Zielone Pogotowie