Porady

Dlaczego szafran (krokus) jest tak cenny? Właściwości

0 (0 opinii)

Szafran jest najdroższą przyprawą na świecie. Według zapisów w księgach medycznych, już 2600 lat p.n.e. był znany w chińskiej medycynie. Dlaczego szafran jest taki drogi? Jak rozpoznać prawdziwy szafran? Jak smakuje? Jakie są jego właściwości zdrowotne? Odpowiadamy!

Wysoka cena szafranu wynika z niezwykle pracochłonnego zbioru z kwiatów krokusa uprawnego (Crocus sativus L.). Czerwonopomarańczowe nitki znamion słupka kwiatowego są zbierane ręcznie w ramach żmudnej, precyzyjnej pracy. Potrzeba całodziennego wysiłku co najmniej 15 osób, aby na wadze zgromadzić kilogram tego surowca.

Według zapisów w księgach medycznych, już 2600 lat p.n.e. szafran był znany w chińskiej medycynie. Zwoje papirusów ze starożytnego Egiptu datowane na 1600 rok p.n.e. podają szczegółowe informacje o leczniczym działaniu szafranu na bóle głowy, dolegliwości oczu oraz organów trawiennych. Szafran znany był i ceniony przez Fenicjan i Babilończyków. Z greckiej Krety trafił w IX wieku do całej Europy. Był artykułem luksusowym, wielokrotnie droższym od pieprzu. Obecnie szafran jest uprawiany na dużą skalę w Iranie, Kaszmirze i Afganistanie. Sprzyjające warunki do uprawy szafranu panują też w regionie śródziemnomorskim: w Grecji, Hiszpanii, Włoszech, Południowej Francji, Turcji i Maroko.

Dlaczego szafran jest tak drogi?

Na niezwykle wysoką cenę tej przyprawy, która może być porównywalna z niezłej próby złotem, wpływają następujące czynniki:

  • szafran uprawny jest wymagający, jeśli chodzi o klimat;
  • kwitnie tylko raz w roku przez około dwa tygodnie w miesiącach jesiennych;
  • aby nie zniszczyć cennych fragmentów kwiatów, zbiory są wykonywane ręcznie;
  • na kilogram przyprawy trzeba zebrać znamiona słupków z ok. 200 000 kwiatów.

Ze względu na wysoką cenę, oryginalna przyprawa bywa często fałszowana poprzez różne dodatki. Do szafranu dodają nieuczciwi sprzedawcy kurkumę albo sproszkowaną paprykę, zastępują włókna szafranu częściowo chili albo płatkami kwiatów nagietka.

Jak rozpoznać prawdziwy szafran?

W zasadzie kryteria kwalifikacji szafranu są zdefiniowane przez normę, które opisuje chemiczne i fizyczne właściwości produktu. Decydująca jest zawartość czerwonego pigmentu – crociny oraz olejków eterycznych – safranalu. Kategoria produktu powinna znajdować się na opakowaniu. Mając szafran w domu, można sprawdzić go prostą metodą: przez spróbowanie.

Prawdziwy szafran pachnie bardzo słodko, ale smakuje gorzko.

Jeżeli mamy do czynienia z fałszowaną przyprawą, bardzo słodki będzie nie tylko zapach, ale i smak. Inną metodą przetestowania jakości szafranu jest dodanie niewielkiej ilości przyprawy do gorącej wody albo mleka:

  • prawdziwy szafran musi moczyć się w płynie co najmniej 10-15 minut, zanim odda barwnik;
  • włókna prawdziwego szafranu barwią płyn, ale same zachowują swoją czerwoną barwę.

Jeśli chodzi o podrabiany szafran, ten bardzo szybko traci swój kolor i zabarwia wodę albo mleko na kolor żółty albo brązowawy. Po czym włókna pozostają bezbarwne.

Pełnowartościowy, prawdziwy szafran wykazuje intensywną pikantność i wyjątkowy aromat. Ma odcień smaku zarówno cierpki, jak i słodki oraz delikatną goryczkę.

Ze względu na wysoką cenę, oryginalna przyprawa bywa często fałszowana poprzez różne dodatki.
Ze względu na wysoką cenę, oryginalna przyprawa bywa często fałszowana poprzez różne dodatki.

Zastosowanie szafranu w kuchni

Szafran był pierwotnie używany przede wszystkim w kuchni śródziemnomorskiej i indyjskiej; obecnie stosuje się go na całym świecie do przyprawiania specjalnych, ekskluzywnych potraw. Oto kilka rad:

  • Szafran powinien być stosowany w niewielkich ilościach nie tylko ze względu na cenę. Jest po prostu bardzo pikantny i w nadmiarze nieszczególnie by smakował, a poza tym w wysokiej dawce może być szkodliwy.
  • Odpowiednie dawkowanie szafranu: nie więcej niż 0,2 grama na porcję.
  • Najlepiej wymieszać szafran z małą ilością ciepłego płynu, jak mleko albo woda, odczekać ok. 15 minut i doprawiać potrawy mieszaniną. W ten sposób smak i kor będą równomiernie rozłożone.
  • Szafran jest wrażliwy na wysoką temperaturę: nie zaleca się dodawania szafranu na początku gotowania, ponieważ barwa wprawdzie pozostanie, ale armat zginie bezpowrotnie.

Krokus, najdroższa przyprawa świata w Twoim ogrodzie! Zainteresował Cię ten temat? Kliknij: https://twojogrodek.pl/Szafran-krokus-najdrozsza-przyprawa-swiata-w-Twoim-ogrodzie

Według zapisów w księgach medycznych, już 2600 lat p.n.e. szafran był znany w chińskiej medycynie.
Według zapisów w księgach medycznych, już 2600 lat p.n.e. szafran był znany w chińskiej medycynie.

Właściwości prozdrowotne szafranu

  • Poprawia natlenienie komórek organizmu.
  • Pomaga w depresji i stresie.
  • Wspomaga trawienie.
  • Pobudza przemianę materii.
  • Wspomaga pracę serca i układu krążenia.
  • Obniża poziom cholesterolu.
  • Poprawia wzrok.
  • Obniża ciśnienie krwi.

Zastosowanie szafranu w medycynie naturalnej

  • Od niepamiętnych czasów szafran był stosowany jako lek na różne dolegliwości. Działa m.in.:
  • przeciwbakteryjnie i przeciwwirusowo;
  • przeciwnowotworowo;
  • przeciwutleniająco;
  • wspomaga pamięć;
  • wzmacnia wątrobę;
  • wspomaga trawienie;
  • wzmacnia serce i układ krążenia;
  • działa afrodyzyjąco;
  • poprawia nastrój.

Poznaj zastosowanie szafranu w medycynie naturalnej
Poznaj zastosowanie szafranu w medycynie naturalnej

Działania uboczne szafranu

Tak jak zdrowy i leczniczy jest szafran, tak też szkodliwe może być jego przedawkowanie. Po spożyciu więcej niż 5 g szafranu mogą się pojawić pierwsze objawy:

  • zawroty głowy i problemy z krążeniem;
  • zmniejszenie tętna;
  • nudności;
  • zaczerwienie twarzy;
  • krwawienie z nosa.
0 (0 opinii)