Skrzyp polny

Skrzyp polny - jedna z najstarszych roślin zielnych na świecie

Skrzyp polny jest rośliną wieloletnią z rodziny skrzypowatych. Epitet gatunkowy, zarówno łaciński, jak i polski, nawiązuje do miejsca występowania rośliny. Botaniczna nazwa rodzajowa wynika z podobieństwa skrzypu do końskiego ogona: equisetum = koński ogon. Skrzyp polny jest chyba najważniejszym przedstawicielem skrzypowatych. Ta rodzina zasiedliła naszą planetę ok. 400 mln lat temu (więcej na ten temat: https://biologiaroslin.wordpress.com/2010/04/27/skrzyp-skrzyp-zielone-malenstwa-zielone-giganty/). Pochodzenie skrzypu trudne jest do określenia, jako że kontynenty uległy w międzyczasie znacznym zmianom. Skrzyp polny jest dzisiaj popularny na całej półkuli północnej, a na dodatek, jako neofit, jest spotykany w wielu krajach południowej półkuli, np. w Nowej Zelandii.

Jak wygląda skrzyp polny? Jak go rozpoznać?

Skrzyp polny przypomina wyglądem drzewo. Chociaż w latach swojej świetności dorastał do wysokości ponad 30 m, to dzisiaj osiąga nie więcej niż 50 cm. Długie kłącza skrzypu rozwijają się pod ziemią na głębokości 25 do 160 cm. Gromadzą substancje zapasowe, które umożliwiają roślinie wytworzenie pędów zarodnionośnych przed rozwojem pędów zielonych. Pędy zarodnionośne pojawiają się wczesną wiosną przed pędami płonnymi i mają wysokość do 30 cm przy średnicy 2 do 6 mm. Są jasnobrunatne do czerwonawych. Na szczycie są zakończane kłosem zarodnionośnym. Rozmnażanie skrzypu rzadko jednak odbywa się tą drogą przez zarodniki, przeważnie tworzy on odrosty z kłączy. Pędy płonne wyrastają późną wiosną i osiągają wysokość ok. 40 cm. Cienkie i długie boczne rozgałęzienia na pędzie skrzypu, nie są liśćmi – jakby się wydawało – ale pędami. Prawdziwe liście są bardzo małe, w formie czarnych ząbków z białym brzegiem, i występują w okółku.

Skrzyp polny a skrzyp błotny - różnice

Na wilgotnych stanowiskach istnieje możliwość pomyłki skrzypu polnego ze skrzypem błotnym (Equisetum palustre). Najważniejsza różnica między tymi gatunkami tkwi w ich składzie chemicznym. Skrzyp błotny zawiera bowiem największą ilość trujących alkaloidów pośród wszystkich gatunków skrzypów. Skrzyp polny jest natomiast znaną od wieków rośliną leczniczą.