Oleander pospolity

Oleander pospolity jest jednym z dwóch gatunków botanicznego rodzaju Nerium należących do rodziny toinowatych (należy do niej na przykład mandevilla). Naturalny zasięg występowania obejmuje region śródziemnomorski, a także Wschód do Indii, Chin i Myanmaru. Nazwa oleander pochodzi od dwóch słów olea = olej i andreios = mocny, silny. Z kolei botaniczna nazwa rodzajowa wywodzi się od łacińskiego nerium = mokry, co wskazuje na zamiłowanie rośliny do takiego właśnie stanowiska. Oleander rośnie w naturze w dolinach rzek, podobnie jak wiele gatunków wierzby. Do Europy dotarł około 500 lat temu, gdzie początkowo zdobił oranżerie bogatej szlachty i mieszczan.

Oleander - wiecznie zielony krzew

Oleander pospolity jest wiecznie zielonym krzewem lub małym drzewem. Dorasta od 2 do 4 m wysokości, osiągając przy tym szerokość do 3 m. Liście ma mięsiste i skórzaste, lancetowate o długości do 20 cm i szerokości 3 do 4 cm. Są całobrzegie, ciemnozielone i ustawione po trzy w okółku albo naprzemianlegle.

Kwiaty oleandra - przez całe lato!

Od połowy czerwca do września trwa okres kwitnienia oleandra pospolitego. Na rozgałęzionych końcach pędów tworzą się baldachogrona kwiatów. Dzika forma oleandra rozwija kwiaty pięciopłatkowe w kolorze różowym albo białym. Dzięki wysiłkom ogrodników powstało ponad 400 odmian tej rośliny zakwitających w różnych kolorach: jasno- i ciemnoróżowym, łososiowym, jasnożółtym, białym i czerwonym. Bywają też odmiany oleandra o kwiatach pełnych.

Szkodliwość rośliny

Wszystkie części oleandra zawierają trujący glikozyd oleandrynę. Spożycie większej ilości substancji może być niebezpieczne dla życia. Trujące właściwości oleandra znane były już w starożytnej Grecji i Rzymie. Oleander jest szkodliwy również dla zwierząt, jednak bardzo gorzki smak rośliny sprawia, że żadne zwierzę go nie zjada.