Niezapominajka polna

Niezapominajka polna jest jednym z około 50 gatunków „mysich uszek”, jak można przetłumaczyć ich pochodzącą z greckiego nazwę rodzajową. Epitet gatunkowy arvensis oznacza „polna”. Ten gatunek z rodziny ogórecznikowatych pojawił się w naszym regionie już w epoce brązu, dlatego jest uważany za archeofit. Istnieje wiele różnych legend, które tłumaczą powstanie powszechnej w wielu językach nazwy niezapominajki. Według jednej z nich, mała roślinka o niebieskich kwiatkach miała prosić Stwórcę, aby o niej nie zapomniał.

Jednoroczna lub dwuletnia niezapominajka

Niezapominajka polna rośnie przeważnie jako roślina jednoroczna albo dwuletnia. Osiąga wysokość od 10 do 40 cm (rzadko do 60 cm). Łodygi są wzniesione do pokładających się i często mocno rozgałęzione już od ziemi. Liście odziomkowe tworzą rozetę, są owalne i ogonkowe. Mają do 8 cm długości i 1,5 cm szerokości. Liście łodygowe są siedzące i lancetowate. Ich długość wynosi zwykle 2 do 5 cm.

Piękne kwiaty niezapominajki - ozdoba ogrodu

Gęsto zebrane kwiaty tworzą sierpik bez liści. Korona kwiatowa złożona z pięciu płatków jest początkowo różowa, a z czasem staje się niebieska. Płaskie kwiaty mają średnicę 2 do 4 mm. Rozwijają się od czerwca do października. Niezapominajka polna różni się od innych gatunków mniejszymi kwiatami, które rozwija nawet na najniższych pędach bocznych – czego inne niezapominajki raczej nie robią. Zapylają kwiaty muchówki oraz motyle dzienne. Często zachodzi też spontaniczne samozapylenie.