Kosaciec żółty (irys)

Irys żółty, czyli kosaciec żółty, jest przedstawicielem licznej rodziny kosaćcowatych. Naturalne dla tej rośliny warunki panują w całej Europie z wyjątkiem rejonów północnych, Azji Zachodniej i na Zakaukaziu, a także w północno-zachodniej Afryce. Rośnie na podmokłych terenach i w płytkich wodach i na bagnistych łąkach, gdzie tworzy czasem skupiska. Nazwa rodzajowa Iris jest imieniem greckiej bogini tęczy, pięknej pokojówki Hery. Epitet gatunkowy pseudacorus oznacza „fałszywy tatarak”, jako że liście kosaćca podobne są do Acorus calamus, czyli tataraku zwyczajnego.

Jak wygląda kosaciec żółty?

Kosaciec żółty rośnie jako wieloletnia roślina zielna, osiągając wysokość od 75 cm do 160 cm. Wyprostowane, okrągłe albo spłaszczane w przekroju łodygi wyrastają z grubych podziemnych kłączy. Poziomo rozchodzące się, rozgałęzione kłącza stanowią organ przetrwalnikowy rośliny. Szarozielone, mieczowate, równowąskie liście mają długość do 90 cm i szerokość 1 do 3 cm.

Od maja do początku czerwca pojawiają się jaskrawożółte, charakterystyczne kwiaty kosaćca. Zewnętrzne działki, duże i w dół odgięte mają w środku czerwonawe żyłkowanie. Pojedyncze kwiaty nie są zbyt trwałe, jednak obok przekwitniętych wciąż rozwijają się nowe. Zapylane są przede wszystkim przez bzygi i trzmiele. Po zapyleniu tworzą się trzykomorowe, cylindryczne torebki. Mają 4 do 8 cm długości i zawierają dużą liczbę spłaszczonych nasion o wielkości 7-8 mm. Mają one przez długi okres zdolność pływania i mogą przetrwać w wodzie albo mule nawet kilka lat.

Irys żółty – zastosowanie w ogrodzie

Wysoki wzrost oraz jaskrawożółte kwiaty tego kosaćca stanowią wyraźne akcenty widokowe w strefie przybrzeżnej ogrodowego oczka wodnego albo strumienia. Można kosaćce posadzić również w zacienionych zakątkach ogrodu ze stale podmokłą glebą. Nadają się doskonale do uprawy w dużych pojemnikach.