Hibiskus syryjski

Hibiskus albo ketmia syryjska należy do rodziny ślazowatych i jest spokrewniony m.in. z naszą ogrodową malwą. Ojczyzną tej rośliny są Chiny, a ponieważ przez Persję dotarł do nas w XVI wieku z Syrii, znalazło to odbicie w nazwie gatunkowej. W naturalnym środowisku rośnie na Kaukazie, w Średniej Azji i Mołdawii, na Krymie i Kubaniu.

Hibiskus syryjski - inaczej ketmia. Jak wygląda?

Jest to krzew zrzucający liście na zimę, dorastający do wysokości 1 do 4 m (czasem do 6 m). Liście ma jasnozielone, najczęściej romboidalno-jajowate, mniej lub bardziej trójklapowe. Grubo ząbkowane mają długość od 2,5 do 9 cm i szerokość 1,5 do 5 cm. Owłosione ogonki liściowe osiągają 0,5 do 3,5 cm. Przylistki są długości 4-6 mm.

Od czerwca do lipca pojawiają się w katach liści pojedyncze, bardzo efektowne kwiaty podobne do kwiatów malwy. Szypułki mają długość 0,5 do 2 cm. Dzwonkowate, promieniowo symetryczne, pięciopłatkowe kwiaty osiągają średnicę mniejszą, niż bagienny krewny, bo tylko od 4 do 8 (10) cm. Kwiaty ketmii syryjskiej mogą mieć kolor biały, różowy, purpurowy, fioletowy albo niebieski. Płatki są odwrotnie jajowate, mają długość 4 do 5 cm i szerokość 2 do 3,5 cm. istnieją też odmiany o kwiatach pełnych.

Zastosowanie ketmii (hibiskusa) w ogrodzie

Liczne odmiany ketmii syryjskiej są uprawiane jako krzewy kwiatowe w ogrodach i parkach. Dobrze znoszą przycinanie i formowanie. Jest najbardziej mrozoodpornym gatunkiem ketmii, jednak spadek temperatury poniżej -15°C może roślinę przemrozić. Wymaga więc ciepłego stanowiska i dodatkowej osłony na zimę.