Hiacynt Litwinowa

Wieloletnia roślina zielna z rodziny szparagowatych. Jest geofitem cebulowym, co oznacza, że zapasy pokarmowe, niezbędne do przetrwania zimy, gromadzi w podziemnej cebuli. Część nadziemna obumiera na koniec okresu wegetacji, aby wiosną odrodzić się na nowo. Nazwa rodzajowa rośliny pochodzi z greckiej mitologii. Hyakinthos (gr. Ὑάκινθος) to imię urodziwego syna króla Sparty, ulubieńca Apollina. Hiacynt Litwinowa jest pięknym przedstawicielem, jednym z trzech, botanicznego rodzaju roślin. W przyrodzie spotyka się go we wschodnich regionach Iranu i Turkmenistanu. Ze względu na swoją niezwykłą urodę, hiacynt zyskuje popularność jako roślina ozdobna.

Hiacynt Litwinowa - jak wygląda?

Osiąga wysokość 20-25 cm, chociaż spotyka się też egzemplarze o wysokości 10-12 cm. W uprawie ogrodowej hiacynt Litwinowa, podobnie jak inne gatunki hiacynta, jest traktowany jak roślina jednoroczna. Cebulki są jajowate o średnicy 2-4 cm. Pędy kwiatowe w liczbie 1-2 są bezlistne. Liście hiacynta, których wyrasta 3-4, są dosyć szerokie i poziomo odchylone. Mają długość 15-17 cm i szerokość 1,5-5 cm. Są szerokolancetowate do jajowatych, tępo zakończone albo lekko zaostrzone, cienkie, gładkie i połyskujące.

Kwitnienie rośliny

Kwiaty hiacyntu Litwinowa są bez zapachu, mają długość 1,8-2,5 cm. Ich kolor może być zielononiebieski do liliowoniebieskiego. Są zebrane w wyprostowane, gęste grona po 3-13 sztuk. Pojedyncze kwiatki są umieszczone na szypułkach o długości do 0,5 cm. Zakwita w kwietniu, jest najbardziej odporny na chłód ze wszystkich hiacyntów.