Grubosz jajowaty

Grubosz jajowaty, nazywany też owalnym, srebrzystym albo drzewkiem szczęścia, jest sukulentem z rodziny gruboszowatych. Tej samej, do której należy na przykład rojnik, rozchodnik albo kalanchoe (żyworódka). Nazwa polska rośliny jest kalką z łaciny, gdzie crassula oznacza „gruby”, a ovum – jajko. Ojczyzną grubosza jajowatego jest Mozambik oraz Południowa Afryka, a konkretnie Prowincja Przylądkowa Wschodnia oraz KwaZulu-Natal.

Grubosz jajowaty jest mylony z gruboszem drzewiastym, który jest znacznie rzadziej u nas spotykany.

Jak wygląda grubosz (drzewko szczęścia)?

Kilkucentymetrowa roślina posadzona w doniczce przemieni się po latach w małe drzewko. W domowych warunkach nie osiągnie wprawdzie spotykanej w naturze wysokości 3-4 m, ale spotyka się egzemplarze dorastające w mieszkaniu do 1-1,5 m. Roczny przyrost młodych roślin jest znaczny, z wiekiem jednak maleje. Wtedy zaczyna się przyrost na grubość pnia i gałązek, które muszą dźwigać coraz więcej liści. Liście są naprzeciwległe, lekko owalne, na górnej stronie wypukłe. Są ciemnozielone, mięsiste, błyszczące, czasem mają czerwony brzeg albo dolną stronę.

Na kwitnienie drzewka szczęścia trzeba długo czekać. Dopiero po około dziesięciu latach pojawiają się delikatne, białe albo różowe kwiatki. Jest to szczególny widok, ponieważ gwiaździste kwiaty są bardzo małe, a z nich wystają długie i filigranowe pręciki. W naszych warunkach grubosz jajowaty zakwita późną zimą albo wiosną, ale tylko wtedy, gdy różnica temperatur między latem i zimą jest wyraźnie odczuwalna.

Odmiany grubosza jajowatego

Istnieje wiele wariantów tego popularnego kwiatu doniczkowego. Odmiany różnią się formą liści albo ich szczególnym zabarwieniem. Bywają więc grubosze jajowate o liściach w kształcie łyżki, paskowanych albo trójkolorowych.