Głóg jednoszyjkowy

Pospolity w Polsce krzew albo niewielkie drzewo, spokrewniony z aronią, gruszą i jabłonią. Nazwa rodzajowa nawiązuje do twardego drewna (crataegus), a gatunkowa do budowy kwiatu ze słupkiem o jednej szyjce.

Głóg jednoszyjkowy dorasta do 6-8 (czasem do 12 m) m wysokości. Ciernie są mało liczne, o długości do 10 mm. Kora jest ciemnobrązowa.

Liście, kwiaty i owoce głogu

• Liście są całobrzegie, głęboko wcięte z 3-7 klapkami. Mają długość 5-7 cm, ciemnozielone, pod spodem sine.
• Od maja do czerwca, dwa tygodnie później niż u głogu dwuszyjkowego, pojawiają się białokremowe, pięciopłatkowe kwiaty. Są zebrane po 5-25 sztuk w podbaldachy. Mają liczne pręciki i jeden słupek z jedną szyjką (rzadko z dwiema) – stąd nazwa.   
• Jabłuszka są czerwone albo brązowawoczerwone, elipsoidalne. Mają długość 6-10 mm i średnicę 4-8 mm. Wewnątrz znajduje się pojedyncza, gruba pestka.

Różnice między głogiem jedno- i dwuszyjkowym

Głóg jednoszyjkowy i dwuszyjkowy są trudne do rozróżnienia, tym bardziej, że tworzą międzygatunkowe mieszańce. Głóg dwuszyjkowy jest ogólnie mniejszy od jednoszyjkowego, jego kwiaty posiadają dwie szyjki i rozwijają się ok. 14 dni wcześniej. Poza tym głóg dwuszyjkowy ma zwykle wyraźnie słabiej powcinane liście, niż jednoszyjkowy.

Zastosowanie w ogrodzie i lecznictwie 

Głogi są łatwe w uprawie i dobrze znoszą przycinanie. Obecność cierni na gałęziach jest dodatkową zaletą żywopłotów z głogu. Kwiaty stanowią surowiec zielarski, a owoce nadają się na wartościowe przetwory.