Bylica piołun

Piołun, wermut albo absynt to półkrzew z rodziny astrowatych (złożonych), który przybył do nas tak dawno, że jest uważany za pospolity gatunek rodzimy. Nazwa rodzajowa Artemisia pochodzi od imienia bogini Artemidy (grecka bogini Diana), która przekazała to zioło centaurowi Chironowi, a ten na cześć bogini nadał roślinie jej imię. 

Wygląd: łodyga, liście i kwiaty bylicy

Rośnie wyprostowany i osiąga wysokość od 40 do 60 cm, a czasem do 150 cm. Nadziemna część rośliny ma szarozielony wygląd i pachnie bardzo intensywnie. Jej smak jest skrajnie gorzki. Z poziomych kłączy wyrastają gęsto ulistnione pędy, które przy gruncie często ulegają zdrewnieniu. Pojedyncze łodygi piołunu są gęsto ulistnione filigranowymi, dwu- albo trzykrotnie pierzastosiecznymi liśćmi. Wszystkie są jedwabiście filcowate, szarozielone z wierzchu i białawe pod spodem.

Kwiaty zebrane w koszyczki są żółte, małe i niepozorne. W przeciwieństwie do na przykład starca popielnego kuliste koszyczki piołunu składają się wyłącznie z kwiatów rurkowatych (bez kwiatów języczkowych). Kwiatostany tworzą długie do 30 cm wiechy. Kwiaty otwierają się od czerwca do września. 

Jakie właściwości ma piołun? Jak go stosować?

Bylica piołun zawiera liczne olejki eteryczne i garbniki, które nadają jej charakterystyczny aromat i smak oraz wykazują właściwości lecznicze. Może być też atrakcyjną rośliną ozdobną na rabacie albo w ogrodzie skalnym. Pełna wdzięku sylwetka piołunu o srebrzystych liściach dodaje kompozycji lekkości. Nadaje się dobrze do pojedynczych nasadzeń w doniczkach.

Oprócz swoich kwalifikacji jako roślina ozdobna, lecznicza i przyprawowa, piołun potrafi też odstraszać myszy, komary i mole z domu, a ślimaki z ogrodu. Ekstrakt z piołunu zwalcza też różne szkodniki owadzie roślin.