Peperomia obtusifolia (tępolistna) – jak ją pielęgnować?

Peperomia obtusifolia (tępolistna) – jakie są jej odmiany? Krótka charakterystyka

Peperomia obtusifolia, inaczej peperomia tępolistna lub pieprzówka tępolistna, to roślina doniczkowa, która naturalnie porasta tropikalne rejony Ameryki Południowej. Ten gatunek peperomii charakteryzuje się mięsistymi, błyszczącymi liśćmi o eliptycznym kształcie, które w zależności od odmiany mogą mieć różnorodne zabarwienie – najczęściej jednak są ciemnozielone. Roślina dorasta do wysokości 25-30 centymetrów, dlatego też nada się do niewielkich wnętrz.

Peperomia obtusifolia (tępolistna) kwitnie najczęściej wiosną i latem. Warto podkreślić jednak, że jej kwiaty nie są głównym powodem, dla którego uprawia się tę roślinę – są nim atrakcyjne, dekoracyjne liście. Kwiaty peperomii tępolistnej są małe, niepozorne i pojawiają się na cienkich, kwiatostanach, które mogą osiągnąć kilka centymetrów długości. Kwiaty mają kremowy lub biały kolor.

Peperomia obtusifolia (tępolistna) uprawiana jest w różnych odmianach. Są to między innymi:

• peperomia obtusifolia 'Variegata' – ta odmiana charakteryzuje się kremowo-zielonymi liśćmi, na których występują nieregularne plamy o żółtej barwie;
• peperomia obtusifolia 'Green' – jej liście są jednolicie zielone i błyszczące;
• peperomia obtusifolia 'Green Gold' – wyróżnia się liśćmi o zielono-żółtym wybarwieniu;
• peperomia obtusifolia 'Marble' – liście tej odmiany peperomii tępolistnej mają marmurkowe wzory w różnych odcieniach zieleni oraz bieli;
• peperomia obtusifolia 'Red Margin' – charakteryzuje się błyszczącymi, gładkimi i ciemnozielonymi liśćmi z ciemnoczerwonym marginesem.

Jakie stanowisko dla peperomii tępolistnej?

Peperomia tępolistna preferuje jasne stanowisko o rozproszonym, pośrednim świetle – dobrze odnajdzie się na okiennych parapetach pod warunkiem, że nie będzie bezpośrednio nasłoneczniona – promieniowanie słoneczne może prowadzić do poparzenia liści. Również zbyt mała ilość słońca będzie odbijać się na zdrowiu tego gatunku peperomii – jej wzrost może być wolniejszy, liście gorzej wybarwione, a łodygi mogą być wiotkie. Zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym pieprzówka może zmagać się z niedostatecznym oświetleniem, co będzie skutkować pogorszeniem jej kondycji.

Optymalna temperatura powietrza dla peperomii tępolistnej wynosi od 18 do 24 stopni Celsjusza. O odpowiednią temperaturę powietrza warto zadbać zimą – roślina nie toleruje temperatur poniżej 10 stopni Celsjusza. Co więcej, peperomia tępolistna jest wyjątkowo wrażliwa na zimne przeciągi. 

Peperomia obtusifolia, jak na roślinę o tropikalnym pochodzeniu przystało, lubi umiarkowaną wilgotność powietrza. Dobrze powinna się odnaleźć na przykład w kuchni, gdzie panuje podwyższona wilgotność powietrza. W okresie grzewczym w pomieszczeniach panują natomiast suche warunki, które mogą roślinie zaszkodzić. Unikajmy więc ustawiania doniczki z peperomią blisko kaloryfera. Wilgotność powietrza możemy zwiększyć, stosując nawilżacze powietrza lub ustawiając roślinę na podstawce z kamykami i wodą. Nie jest zalecane zraszanie liści peperomii ze względu na możliwość rozwoju chorób grzybowych.

Przeczytaj również: Peperomia caperata (kędzierzawa) – wymagania i uprawa

Jakie podłoże dla pieprzówki?

Peperomia tępolistna najlepiej rośnie w lekkim i dobrze przepuszczalnym podłożu. Warto zadbać przede wszystkim o odpowiedni drenaż (wykładając na podstawce doniczki keramzyt lub małe kamyczki), aby uniknąć na przykład zgnilizny korzeni. Upewnijmy się również, że doniczka ma otwory drenażowe. Ziemia powinna mieć odczyn od lekko kwaśnego do neutralnego – optymalny zakres pH wynosi od 5,5 do 6,5. 

Uwaga: Strukturę gleby może poprawić dodanie do niej perlitu lub kory drzewnej.

Poziom pH podłoża możemy regularnie sprawdzać – w większości sklepów ogrodniczych dostępne są testery pH. Jeśli pH jest zbyt wysokie (czyli jest zasadowe), można je obniżyć poprzez dodanie do podłoża kwaśnych składników – na przykład torfu lub siarki. Jeśli pH jest zbyt niskie (zbyt kwaśne), to można je podnieść poprzez dodanie wapna ogrodniczego.

Zaleca się, aby przesadzać peperomię co dwa lata – najlepiej w momencie, gdy korzenie przestają mieścić się w donicy. Pieprzówkę najlepiej przesadzać w okresie aktywnego wzrostu, czyli wiosną.

Peperomia obtusifolia (tępolistna) – jak ją pielęgnować?

Peperomia tępolistna to roślina doniczkowa, która nie ma zbyt wygórowanych wymagań pielęgnacyjnych. Jedną z najważniejszych kwestii jest jednak jej właściwe podlewanie. Powinno być one umiarkowane – pieprzówka źle znosi przelanie, a nadmierne nawadnianie może prowadzić do zgnilizny korzeni. Wodę natomiast należy wlewać do podstawki, a nie bezpośrednio do podłoża. Dekoracyjną rośliną najlepiej jest podlewać w momencie, gdy jej wierzchnia warstwa podłoża jest sucha na głębokości około 2-3 centymetrów. Wiosną i latem możemy podlewać pieprzówkę raz w tygodniu, a w okresie zimowym – nawet raz na trzy tygodnie.

Uwaga: Co więcej, zaleca się, aby woda do podlewania peperomii była bezwapienna i miała temperaturę pokojową. 

Peperomię tępolistną można nawozić co 4-6 tygodni w okresie wzrostu (czyli na przełomie wiosny i lata) za pomocą nawozu przeznaczonego do roślin doniczkowych. W okresie zimowym, gdy roślina przechodzi w stan spoczynku, nawożenie można ograniczyć lub całkowicie z niego zrezygnować.

Peperomię tępolistną można rozmnażać przez sadzonki liściowe lub pędowe. Większą popularnością cieszy się natomiast rozmnażanie przez sadzonki pędowe.

Rozmnażanie przez sadzonki liściowe – należy wybrać zdrowy liść z ogonkiem i umieścić go w wodzie lub w wilgotnym podłożu; następnie sadzonkę umieszczamy w doniczce i stawiamy na jasnym stanowisku; po upływie kilku tygodni powinny rozwinąć się korzenie.

Rozmnażanie przez sadzonki pędowe – z rośliny macierzystej należy delikatnie odciąć zdrowy i niezdrewniały pęd z co najmniej jednym węzłem; odcięty pęd umieszczamy w wodzie, a następnie w lekkim i przepuszczalnym podłożu; sadzonkę umieszczamy w jasnym miejscu; po kilku tygodniach powinny pojawić się korzenie.

Choroby i szkodniki peperomii tępolistnej

Peperomia tępolistna najczęściej musi mierzyć się z chorobami grzybowymi – ze zgnilizną korzeni i pędów oraz z plamistością liści. Zagraża jej również misecznik cytrusowiec.

Zgnilizna korzeni peperomii jest często spowodowana naszymi błędami pielęgnacyjnymi – nadmiernym podlewaniem rośliny oraz złym drenażem. Objawy zgnilizny korzeni to przede wszystkim: ogólne osłabienie i więdnięcie rośliny, żółknięcie liści, gnicie korzeni. Aby zapobiegać zgniliźnie korzeni, należy więc zapewnić odpowiedni drenaż, unikać nadmiernego podlewania peperomii. W przypadku rozpoznania zgnilizny korzeni należy wyciągnąć roślinę z doniczki, usunąć zainfekowane korzenie oraz przesadzić pieprzówkę do świeżego podłoża.

Plamistość liści to kolejna choroba grzybowa, która zagraża zdrowiu peperomii tępolistnej. Objawia się przede wszystkim ciemnymi, wodnistymi plamami na liściach, które mogą się powiększać i prowadzić do opadania i więdnięcia liści. Tak jak w przypadku zgnilizny korzeni należy unikać nadmiernego podlewania rośliny – i zwłaszcza zraszania jej liści – oraz zapewnić jej dobrą cyrkulację powietrza. Zakażone liście natychmiast usuwamy, a w przypadku poważnej infekcji można zastosować fungicydy – chemiczne środki ochrony roślin.

Misecznik cytrusowiec to szkodnik owadzi, który może zaatakować peperomię. Żeruje on zwłaszcza na spodniej stronie liści, prowadząc do skorkowacenia blaszki liści. Miseczniki możemy usunąć mechanicznie za pomocą wacika (lub miękkiej ściereczki) nasączonego alkoholem. W przypadku zaawansowanej infestacji konieczne może być zastosowanie insektycydów.