Kiedy i jak przycinać hortensję dębolistną?
Hortensje to cenione i chętnie uprawiane krzewy ozdobne. W ogrodach najczęściej spotkać można hortensje bukietowe i ogrodowe, jednak są też inne, ciekawe gatunki, na które warto zwrócić uwagę. Niektóre z nich są jeszcze mało popularne i rzadko uprawiane, pomimo swojej atrakcyjności. Jednym z takich gatunków jest hortensja dębolistna, która wyróżnia się nietypowymi liśćmi i pięknymi kwiatami. Kwitnie od lata aż do jesieni. Jak każda roślina wymaga odpowiednich zabiegów pielęgnacyjnych, a jednym z nich jest przycinanie. Jak i kiedy przycinać hortensję dębolistną? Na to pytanie odpowiadamy w poniższym artykule.
Hortensja dębolistna – jak wygląda?
Hortensja dębolistna pochodzi południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych i jest krzewem, należącym do rodziny hortensjowatych. W warunkach naturalnych osiąga wysokość do 8 metrów. W naszych warunkach klimatycznych ma zwykle od 1,5 do 2 metrów wysokości i podobną szerokość. Jest rozłożystym krzewem, który wolno rośnie, potrzebuje więc dość dużo czasu, aby osiągnąć docelowe rozmiary. Pędy są rozgałęzione, na początku miękkie i owłosione, a z czasem drewnieją i pokrywają się korą brązowo-pomarańczowym kolorze. Najstarsze pędy mają łuszczącą się paskami korę.
Cechą charakterystyczną hortensji dębolistnej są oryginalne, duże, skórzaste liście podobne do liści dębu czerwonego. Są szerokie i mocno klapowane na brzegach. Na zewnętrznej stronie są zielone, mają wyraźnie zaznaczone unerwienie i karbowaną powierzchnię, a od spodu są jaśniejsze z delikatnym, srebrzystym owłosieniem. Włoski są również na ogonkach liściowych. Liście w sezonie są zielone, natomiast jesienią przebarwiają się na czerwono i bordowo, często z fioletowym zabarwieniem. Do późnej jesieni utrzymują się na pędach. To jedyny gatunek hortensji, którego liście przebarwiają się jesienią.
Ozdobą hortensji dębolistnej są również kwiaty, które pojawiają się od lipca do września. Zebrane są w bardzo duże, wiechowate i stożkowate kwiatostany, złożone z drobnych kwiatów płodnych i dużych, czteropłatkowych płonnych. Osadzone są na szczytach pędów. Kwiaty są białe lub kremowe, jednak z czasem przebarwiają się na różowo. Po przekwitnięciu są suche i rdzawobrązowe. Można je pozostawić na okres zimy, jako ciekawy akcent dekoracyjny.
Hortensja dębolistna z racji mniejszej popularności niż np. hortensja bukietowa czy ogrodowa, nie ma aż tak wielu odmian ozdobnych jak inne gatunki, Na uwagę zasługują:
-
ʹSnow Queenʹ to odmiana, która kwitnie bardzo obficie i ma liczne, białe kwiaty płonne. Dorasta do 1,5 metra wysokości,
-
ʹBurgundyʹ jesienią liście przebarwiają się na intensywny, czerwono-winny kolor, utrzymują się na krzewie nawet do początku grudnia,
-
ʹHarmonyʹ ma ma gęste, duże i pełne kwiatostany. Początkowo są białe, a z czasem zielenieją,
-
ʹLittle Honeyʹ odmiana karłowa, która dorasta do 0,6 metra wysokości. W sezonie liście są intensywnie żółte, a jesienią przebarwiają się na czerwono-bordowy kolor,
-
ʹSnowflakeʹ ma białe, duże, półpełne kwiaty płonne, które z czasem przybierają różową barwę,
-
ʹAmethystʹ ma sztywno osadzone na pędzie wiechowate kwiatostany. Kwiaty są najpierw białe, a potem przebarwiają się na czerwono,
-
ʹAliceʹ o dekoracyjnych, dużych kwiatostanach.
Nieustannie pojawiają się nowe odmiany hortensji dębolistnej. Z każdym rokiem zyskuje na popularności i jest coraz chętniej uprawiana z uwagi na swoją dekoracyjność.
Hortensja dębolistna – zabiegi pielęgnacyjne
Hortensja dębolistna wymaga wilgotnego podłoża, dlatego w okresach suszy należy ją podlewać. Podłoże wokół rośliny warto ściółkować korą sosnową, która nie tylko pomoże utrzymać kwaśny odczyn gleby, ale również wilgoć.
Do obfitego kwitnienie potrzebuje regularnego nawożenia, najlepiej nawozami mineralnymi przeznaczonymi do hortensji. Nawożenie azotem musimy zakończyć pod koniec lipca, żeby roślina mogła przygotować się do zimowego odpoczynku.
Cięcie hortensji dębolistnej
Hortensja dębolistna to wolno rosnący krzew o atrakcyjnym pokroju, dlatego nie wymaga corocznego cięcia. Wiosną usuwamy przekwitłe kwiatostany i przemarznięte, uszkodzone pędy. Przekwitłe kwiatostany tniemy wysoko tuż pod kwiatem. Gdy pędy, na których rosły kwiaty się rozgałęziają, to odcinamy je nad rozgałęzieniem. Przeprowadzając zabieg cięcia, warto pamiętać, że roślina kwitnie na ubiegłorocznych pędach, więc po cięciu może zakwitnąć słabo albo wcale. Po przycinaniu będzie się z trudem regenerować, ponieważ źle znosi uszkodzenia pędów. Z uwagi na naturalnie atrakcyjny pokrój, nie ma potrzeby jego silnego korygowania.
Komentarze
Ten artykuł nie został jeszcze skomentowany.