Irga szwedzka – odmiany, uprawa, pielęgnacja
Irga szwedzka (Cotoneaster x suecicus) to krzew o wyjątkowych walorach dekoracyjnych i niewielkich wymaganiach pielęgnacyjnych. Jest odporny na mróz, a także na okresowe susze. Ozdobne liście, kwiaty i owoce irgi szwedzkiej sprawiają, że jest ona dobrym wyborem do każdego ogrodu. Jak uprawiać i pielęgnować irgę szwedzką? Sprawdźcie.
Irga szwedzka – charakterystyka
Irga szwedzka (Cotoneaster x suecicus) to zimozielony krzew o pokroju rozłożystym i nisko płożącym. Jest to hybryda, która powstała ze skrzyżowania irgi Dammera (Cotoneaster dammeri) z irgą poziomą (Cotoneaster horizontalis). Irga szwedzka może osiągać do 50 centymetrów wysokości oraz do 150 centymetrów szerokości. Jej liście są małe, eliptyczne, błyszczące, o barwie ciemnozielonej. Jesienią liście przybierają kolor czerwony. Ten gatunek irgi kwitnie w maju i w czerwcu – kwiaty są drobne, białe lub różowe i przyciągają pszczoły oraz inne owady zapylające. Jesienią na krzewie pojawiają się również niewielkie owoce o czerwonym kolorze, które stanowią pożywienie dla ptaków porą zimową oraz stanowią dodatkową ozdobę.
Irga szwedzka to krzew dość uniwersalny – w naszym ogrodzie sprawdzi się do obsadzenia skarp lub murków oporowych. Ze względu na płożący pokrój odnajdzie się również w roli rośliny okrywowej. Co więcej, irgę szwedzką można sadzić na rabatach lub wzdłuż ścieżek, ale również w większych pojemnikach, które będziemy mogli wystawić na taras lub balkon.
Odmiany irgi szwedzkiej
Do najpopularniejszych odmian irgi szwedzkiej należą:
- irga szwedzka 'Coral Beauty' (Cotoneaster x suecicus 'Coral Beauty') – to krzew rosnący nisko, płożący, osiągający do 50 centymetrów wysokości oraz do ponad 100 centymetrów szerokości; ma małe, błyszczące i ciemnozielone liście, które przebarwiają się jesienią na czerwono; kwiaty są białe oraz drobne i pojawiają się w maju oraz w czerwcu; irga ma małe i czerwono-koralowe owoce; ta odmiana irgi szwedzkiej często mylona jest z odmianą irgi Dammera, która ma taką samą nazwę;
- irga szwedzka 'Juliette' (Cotoneaster x suecicus 'Juliette') – niewielki i rozłożysty krzew, który może dorastać do 50 centymetrów wysokości oraz do 120 centymetrów szerokości; ma błyszczące i ciemnozielone liście, które jesienią zmieniają swoją barwę na czerwoną; jej owoce są małe i czerwone, a kwiaty białe i drobne;
- irga szwedzka 'Skogholm' (Cotoneaster x suecicus 'Skogholm') – wyróżnia się dość szybkim wzrostem – może osiągać do 75 centymetrów wysokości (w niektórych przypadkach do 100 centymetrów wysokości) oraz do 200 centymetrów szerokości; ma gęsty pokrój, błyszczące, ciemnozielone liście, które przebarwiają się jesienią na barwę czerwono-brązową; ma czerwone owoce i białe kwiaty kwitnące w maju.
Przeczytaj także: Irga błyszcząca – jak gęsto sadzić i kiedy ciąć?
Jak sadzić irgę szwedzką?
Tak jak zostało już wspomniane, irga szwedzka to roślina dość łatwa w uprawie. Przede wszystkim preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste – przyjmuje się jednak, że na stanowisku słonecznym będzie obficie kwitła i owocowała. Co więcej, irga szwedzka najlepiej rośnie na podłożu przepuszczalnym, żyznym, umiarkowanie wilgotnym, o odczynie od obojętnego do lekko zasadowego.
Przed posadzeniem irgi szwedzkiej należy przekopać glebę na głębokość ok. 30 centymetrów. Warto usunąć chwasty, kamienie oraz dodać kompost, aby wzbogacić podłoże w cenne składniki odżywcze. Dołek powinien być dwukrotnie większy od bryły korzeniowej irgi. Po umieszczeniu rośliny w dołku ziemię delikatnie ubijamy, a także obficie podlewamy. Ważne jest, aby regularnie nawadniać krzew przez pierwsze tygodnie po jego posadzeniu.
Jak pielęgnować irgę szwedzką?
Irga szwedzka nie jest wymagająca w pielęgnacji, dlatego też odnajdzie się również w ogrodzie ogrodnika-amatora. Poniżej znajdziecie najważniejsze porady dotyczące pielęgnacji irgi szwedzkiej.
- Irga szwedzka jest rośliną tolerancyjną na suszę, jednak w okresach długotrwałego braku opadów należy ją podlewać, aby zachowała zdrowy wygląd. Tak jak zostało wspomniane, częstego podlewania wymagają młode rośliny, które zostały dopiero posadzone.
- Irga szwedzka nie wymaga również nawożenia. Opcjonalnie można ją dokarmiać nawozem wieloskładnikowym, aby wspomóc jej kwitnienie oraz ogólny wzrost. Można zastosować również kompost.
- Irga szwedzka dobrze znosi przycinanie, które pozwala na zachowanie jej ładnego pokroju i pobudza do wzrostu. Przycinanie najlepiej przeprowadzić wczesną wiosną.
- Irga to krzew odporny na ujemne temperatury. W przypadku młodych roślin warto jednak dodatkowo zabezpieczyć je przed ewentualnymi uszkodzeniami spowodowanymi przez mrozy. Jesienią warto zastosować warstwę ściółki (np. ściółka z kory, z liści lub ze słomy) wokół podstawy rośliny – dzięki temu zabezpieczymy korzenie przed przemarzaniem oraz będziemy zapobiegać utracie wilgoci z gleby. W bardzo mroźne zimy można dodatkowo osłonić rośliny agrowłókniną.
- Irga szwedzka jest dość odporna na choroby i szkodniki, jednak mogą jej zagrażać zwłaszcza mszyce i przędziorki. Warto więc regularnie kontrolować stan rośliny i w razie potrzeby zastosować odpowiednie środki ochrony roślin. Zalecane są przede wszystkim naturalne środki (w przypadku szkodników owadzich między innymi: oprysk wodą z mydłem, oprysk wodą z płynem do naczyń, oprysk olejem neem, oprysk roztworem z czosnku lub z czosnku i cebuli).
Rozmnażanie irgi szwedzkiej
Irga szwedzka może być rozmnażana na kilka sposobów. Najczęściej stosuje się:
- rozmnażanie z sadzonek pędowych – półdrewniałe sadzonki pędowe pobieramy latem lub wczesną jesienią (ok. 10-15 centymetrów długości); usuwamy liście dolne i zanurzamy końcówki sadzonek w ukorzeniaczu; sadzimy sadzonki w doniczkach (najlepiej z mieszanką piasku oraz torfu) i ustawiamy w ciepłym oraz jasnym miejscu, regularnie je podlewając; po kilku tygodniach sadzonki powinny się ukorzeniać – wówczas można przesadzić je do większych doniczek lub do gruntu;
- rozmnażanie z nasion – jesienią należy zebrać dojrzałe owoce i wydobyć z nich nasiona, które następnie muszą przejść proces stratyfikacji; wiosną nasiona siejemy do doniczek, dbamy o prawidłową wilgotność podłoża; po kilku tygodniach wystarczająco duże siewki można przesadzić do większych doniczek lub do gruntu.
Komentarze
Ten artykuł nie został jeszcze skomentowany.