Wierzba płacząca 

Salix × sepulcralis Simonk.

Pokrój:
Wysokość:
18-25 m
Wilgotność gleby:
Typ gleby:
Odczyn gleby:
5-6 pH
Podlewanie:
Ozdobne:
kwiaty
Kwitnienie:
marzec kwiecień
Owocowanie:
Miejsce uprawy:
Stanowisko:
Kolekcje:
Odmiany:
S. babylonica 'Babylon' S. alba 'Vitellina S.× pendulina S. babylonica 'Crispa' S. caprea ‘Pendula’ S. alba ‘Tristis Resistenta’

Nazwa i pochodzenie wierzby

Wierzba płacząca jest nazwą zwyczajową mieszańców różnych gatunków wierzb. W takim przypadku niezawodne i jednoznaczne bywają tylko naukowe nazwy botaniczne. Ponieważ „wierzby płaczące” mogą stanowić odrębną grupę ogrodowych roślin ozdobnych, skupimy się na jednej, najbardziej u nas popularnej. Chodzi o mieszańce Salix babylonica (wierzba babilońska) i Salix alba (wierzba biała). Zastosowany epitet sepulcralis pochodzi od łacińskiego sepulcrum = „grób”, co tłumaczy inne nazwy, jak „wierzba nagrobna”, albo „wierzba żałobna”. W ten sposób mało odporna na mróz chińska wierzba płacząca (S. babylonica) i pospolita w naszym regionie wierzba biała (S. alba) utworzyły ozdobną hybrydę odpowiednią do naszego klimatu.

Jak wygląda wierzba płacząca?

Wierzba płacząca oznaczana jako Salix × sepulcralis jest drzewem dorastającym do 18-25 m wysokości. Długie, cienkie i elastyczne pędy tworzą mocno rozłożystą koronę. Zwisające nisko gałęzie, dorastające do 6 m długości i powiewające na lekkim wietrze nadają tej wierzbie melancholijnego uroku. Kora jest szarobrązowa i spękana. Młode pędy początkowo zielone, przebarwiają się w słońcu szarozłote. Liście są wąskolancetowate, o długości ok. 10 cm, na końcach zaostrzone. Pokrywające je włoski opadają z czasem, pozostawiając nagie blaszki liściowe. Dolna strona liści jest niebieskoszara.

Jak wyglądają kwiaty wierzby płaczącej?

Wszystkie wierzby są dwupienne, czyli kwiaty męski i żeńskie nie rozwijają się na jednym drzewie. Kwiatostany wierzby, zwane kotkami, są cennym źródłem pokarmu dla pszczół i trzmieli wczesną wiosną.

Podobne rośliny

Komentarze