Wiciokrzew pospolity
Lonicera xylosteum L.
Nazwa i pochodzenie
Wiciokrzew pospolity jest krzewem z rodziny przewiertniowatych. Występuje w warunkach naturalnych prawie w całej Europie i Azji. W Azji spotyka się go i w Turcji, i na Syberii. Nazwę rodzajową nadał roślinie Linneusz na cześć botanika Adama Lonitzer’a, natomiast nazwa gatunkowa xylosteum pochodzi od greckich słów xylos = „drewno” i osteon = kość, co wskazuje na mocne i trwałe niczym kość drewno wiciokrzewu pospolitego.
Wygląd
Ten gatunek wiciokrzewu rośnie jako mocny, szeroko rozłożysty i gęsty krzew. Osiąga wysokość 1 do 3 m i podobną szerokość, rozwija płaski system korzeniowy. Liście ma ustawione naprzeciwlegle. Są proste, obustronnie owłosione. Blaszka liściowa ma 3 do 6 cm długości i o połowę mniejszą szerokość. Jest jajowata i zaostrzona na końcu. Z wierzchu liście są ciemnozielone, pod spodem jaśniejsze z wyraźnym unerwieniem.
Kwiaty i owoce
Kwiaty wiciokrzewu pospolitego są żółtawobiałe, na zewnątrz często zabarwione na czerwono i pachnące. Są dwuwargowe i stosunkowo niewielkie – o długości 1-2 cm. Pojawiają się parami w maju i czerwcu w kątach liści tegorocznych pędów bocznych. Przypominają kwiaty wiciokrzewu przewiertnia (Lonicera caprifolium), wytwarzają duże ilości nektaru, przez co są ulubionym źródłem pożywienia dla motyli i innych owadów. Pięć pręcików ma długość taką samą, jak korona kwiatu. Owocami są czerwone jagody, dojrzewające w sierpniu i wrześniu, często są połączone po dwie. Mają średnicę ok. 7 mm. Podczas gdy ptaki chętnie zjadają owoce wiciokrzewu, dla ludzi i niektórych zwierząt są one trujące.
Komentarze