Turzyca japońska

Turzyca japońska jest wieloletnią rośliną zielną z rodziny ciborowatych (turzycowatych). Nazwa rodzajowa Carex jest łacińskim określeniem rośliny z tnącymi liśćmi. Jak wskazuje polska nazwa gatunkowa, ten gatunek ma swoją ojczyznę w Japonii.

Jak wygląda turzyca japońska?

Turzyca japońska jest długowieczną, zimozieloną byliną, która rozrastając się z wiekiem tworzy płaskie i półkuliste kępy o wysokości 20 do 40 cm. Łodyga (jak to zwykle u turzyc bywa) ma przekrój trójkątny. Liście tej turzycy są sztywne, mają długość do 15 cm, są długie i zaostrzone, ciemnozielone, na końcach łukowato wygięte. Mają szerokość ok. 12 mm. Jako roślina bagienna, turzyca japońska rośnie na gruncie wilgotnym z dobrym dostępem światła.

Turzyca japońska – kwiaty

Pod koniec kwietna do maja/czerwca pokazują się w kępie turzycy japońskiej żółtobrązowawe kłosy. Wznoszą nieco ponad poziom kępy liści. Stanowią ozdobę rośliny do późnej jesieni.

Zastosowanie turzycy japońskiej w ogrodzie

Ozdobna turzyca japońska uprawiana jest w ogrodach nie tylko w formie botanicznej, ale i w postaci kultywarów. Odznaczają się one barwnymi liśćmi: z kremowobiałymi paskami na liściach, białymi albo jasnożółtymi obwódkami liści. Niektóre odmiany turzycy nadają się doskonale jako rośliny okrywowe. Ozdobne liście i kwiatostany turzycy japońskiej tworzą efektowne obramowania słabo nasłonecznionych rabat bylinowych. Są wykorzystywane do obsadzanie brzegów ścieżek i przestrzeni między większymi krzewami. Szczególnie pięknie wygląda turzyca między funkiami (hostami) i różanecznikami. Znajduje też zastosowanie w komponowaniu ogrodów skalnych, wodnych i bagiennych.