Tawuła japońska

Spiraea japonica

Pokrój:
krzaczasty zwarty
Wysokość:
60 cm-2 m
Wilgotność gleby:
Typ gleby:
Odczyn gleby:
4-7 pH
Podlewanie:
Ozdobne:
kwiaty liście/igły
Kwitnienie:
czerwiec lipiec sierpień wrzesień
Owocowanie:
Miejsce uprawy:
Stanowisko:
Odmiany:
'Japaness Dwarf' 'Antony Waterer' 'Goldmound' 'Glodflame'

Tawuła japońska - charakterystyka krzewu

Tawuła japońska jest krzewem zrzucającym na zimę liście, jednym sponad 80 gatunków rodzaju botanicznego Spiraea ze słynnej rodziny różowatych. Jest spokrewniona między innymi z głogiem, pigwą, jeżyną i jabłonią. Jej ojczyzną są Chiny, Japonia i Korea. Rodzajowa nazwa botaniczna pochodzi od greckiego speira = spirala, skręt i odnosi się do wyglądu skręconych często owoców.

Jak wygląda tawuła japońska? Kiedy kwitnie?

Krzew dorasta od 60 cm do 2 metrów wysokości, osiągając prawie taką samą szerokość. Pędy są wzniesione i sztywne. Na przemian ustawione liście są proste, przeważnie z krótkimi ogonkami (1-3 mm). Mają długość 3 do 8 cm, są lancetowate do jajowatych, zaostrzone. Krawędzie blaszek liściowych są piłkowane, ząbkowane albo klapowane, rzadko gładkie. Dolna strona liścia jest jasno- albo szarozielona, na nerwach często owłosiona.

Okres kwitnienia tawuły japońskiej przypada na czerwiec do września. W tym czasie krzew rozwija kwiatostany w formie luźnego baldachogrona. Kwiaty są różowe do karminowoczerwonych (istnieją odmiany o kwiatach niebieskich, liliowych, rubinowoczerwonych albo rzadko białych), małe – 4 do 6 mm. Grona mają szerokość ok. 15-20 cm. Kwiatki są promieniste, pięciopłatkowe, przeważnie obupłciowe, rzadko rozdzielnopłciowe.

Tawuła japońska w ogrodzie: na żywopłot lub jako roślina okrywowa

Tawuła japońska jest pięknym krzewem ozdobnym, który doskonale nadaje się do nasadzeń grupowych w formie żywopłotu. Ze względu na niewielką wysokość krzewów może pełnić rolę rośliny okrywowej. Poza kilkoma odmianami botanicznymi istnieje wiele odmian wyhodowanych przez ogrodników. Różnią się wysokością wzrostu, kolorem liści i kwiatów.

Komentarze