Tawuła japońska
Spiraea japonica
Tawuła japońska - charakterystyka krzewu
Tawuła japońska jest krzewem zrzucającym na zimę liście, jednym sponad 80 gatunków rodzaju botanicznego Spiraea ze słynnej rodziny różowatych. Jest spokrewniona między innymi z głogiem, pigwą, jeżyną i jabłonią. Jej ojczyzną są Chiny, Japonia i Korea. Rodzajowa nazwa botaniczna pochodzi od greckiego speira = spirala, skręt i odnosi się do wyglądu skręconych często owoców.
Jak wygląda tawuła japońska? Kiedy kwitnie?
Krzew dorasta od 60 cm do 2 metrów wysokości, osiągając prawie taką samą szerokość. Pędy są wzniesione i sztywne. Na przemian ustawione liście są proste, przeważnie z krótkimi ogonkami (1-3 mm). Mają długość 3 do 8 cm, są lancetowate do jajowatych, zaostrzone. Krawędzie blaszek liściowych są piłkowane, ząbkowane albo klapowane, rzadko gładkie. Dolna strona liścia jest jasno- albo szarozielona, na nerwach często owłosiona.
Okres kwitnienia tawuły japońskiej przypada na czerwiec do września. W tym czasie krzew rozwija kwiatostany w formie luźnego baldachogrona. Kwiaty są różowe do karminowoczerwonych (istnieją odmiany o kwiatach niebieskich, liliowych, rubinowoczerwonych albo rzadko białych), małe – 4 do 6 mm. Grona mają szerokość ok. 15-20 cm. Kwiatki są promieniste, pięciopłatkowe, przeważnie obupłciowe, rzadko rozdzielnopłciowe.
Tawuła japońska w ogrodzie: na żywopłot lub jako roślina okrywowa
Tawuła japońska jest pięknym krzewem ozdobnym, który doskonale nadaje się do nasadzeń grupowych w formie żywopłotu. Ze względu na niewielką wysokość krzewów może pełnić rolę rośliny okrywowej. Poza kilkoma odmianami botanicznymi istnieje wiele odmian wyhodowanych przez ogrodników. Różnią się wysokością wzrostu, kolorem liści i kwiatów.
Komentarze