Szpinak warzywny

Spinacia oleracea

Pokrój:

wzniesiony

Wysokość:

50 cm-1 m

Wilgotność gleby:

umiarkowana

Typ gleby:

żyzna próchnicza

Odczyn gleby:

6-7 pH

Podlewanie:

średnio

Ozdobne:

liście/igły

Kwitnienie:

–

Owocowanie:

–

Miejsce uprawy:

ogród

Stanowisko:

półcień

Kolekcje:

jadalna lecznicza ogrodowa

Odmiany:

'Olbrzym Zimowy' 'Matador' 'Asta F1'

Szpinak - charakterystyka

Szpinak warzywny jest jednoroczną rośliną zielną z rodziny szarłatowatych. Pochodzi prawdopodobnie z północnej Persji. Podejrzewa się, że w VIII wieku trafił do Hiszpanii wraz z mauryjskimi zdobywcami, a stamtąd rozprzestrzenił się do reszty Europy. Pierwsze pisemne wzmianki o szpinaku warzywnym pochodzą z XIV wieku; pisze o nim Konrad von Megenberg w swojej „Liber de natura rerum". Nazwa rodzajowa Spinacia pochodzi od łacińskiego słowa spina = kolec i odnosi się do kolczastych owoców.

Przeczytaj także: Szpinak w domu i ogrodzie – jak go uprawiać? [WIDEO]

Liście szpinaku i rozwój

Szpinak warzywny wytwarza ciemnozielone liście na długich ogonkach. Początkowo są one ustawione w przyziemną rozetę, a potem naprzemianlegle na łodydze. Blaszki liściowe są jajowate do trójkątnych zaostrzonych, o długości do 12 cm. Mocno skrócona łodyga w pierwszej fazie wzrostu z czasem dorasta do 50-100 cm wysokości. Jest wyprostowana, żółtawozielona do jasnozielonej, słabo rozgałęziona. Czerwonawy, rzadziej biały korzeń palowy może sięgać nawet ponad półtora metra w głąb ziemi. Szpinak warzywny jest przeważnie rośliną dwupienną. Rośliny żeńskie mają kwiaty skupione po kilka w kątach liści, zielone i niepozorne. Rozwijają dużą masę liści i zakwitają późno. Żółtozielone, zebrane w kłosy kwiaty rozwijają się na roślinach męskich. Liście są mniejsze. Niektóre odmiany hodowlane tworzą kwiaty żeńskie i męskie na jednej roślinie.

Szpinak - ile zawiera żelaza i innych substancji prozdrowotnych?

Szpinak warzywny zawiera mnóstwo minerałów, witamin, białek i węglowodanów. Posiada wprawdzie wysoką zawartość żelaza (3,5 mg w 100 g świeżych liści), jednak nie tak nadzwyczajnie wysoką, jak się czasem słyszy. Legendarna już ilość żelaza w szpinaku, wynosząca 35 mg w 100 g, została źle zinterpretowana. Wynik badania przeprowadzonego w 1890 roku na wysuszonej roślinie odniesiono potem omyłkowo do świeżego szpinaku, co dziesięciokrotnie zawyżyło rzeczywistą liczbę.

Bibliografia:

Megenberg K., Liber de natura rerum, w: Biblioteka Cyfrowa, http://www.bibliotekacyfrowa.pl/dlibra/publication/35140/edition/38233/content?ref=desc
Candida J. Rebello, Jessica Chu i in., Effects of a Spinach Extract Rich in Thylakoids on Satiety: A Randomized Controlled Crossover Trial, w: "Journal of the American College of Nutrition" 2015, nr 6, https://www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/07315724.2014.1003999