Skrzyp zimowy

Skrzyp zimowy - wiecznie zielony i odporny na mróz

Skrzyp zimowy jest rośliną trwałą, wiecznie zielonym chamefitem. Jest przystosowany do przetrwania zimy – pączki, z których roślina odtwarza się wiosną, znajdują się tuż nad ziemią i pod śniegiem są chronione przed przemarznięciem. Występuje w Eurazji i w Ameryce Północnej. Lubi wilgotne lasy i łąki.

Przeczytaj także: Skrzyp polny i zimowy – uprawa, pielęgnacja, wymagania

Skrzyp zimowy - jak wygląda?

Skrzyp zimowy wytwarza mocne, szorstkie, najczęściej nierozgałęzione pędy. Mogą one osiągać wysokość do 130 cm i średnicę od 5 do 10 mm. Przewód powietrzny wewnątrz pędu zajmuje dwie trzecie średnicy tego pędu. Pędy płonne oraz pędy z kłosami zarodnikowymi nie różnią się u tego gatunku. Oba są ciemnozielone i przeważnie bez pędów bocznych (występujące u skrzypów cienkie i długie wyrostki nie są liśćmi, lecz właśnie pędami). Pędy mają 15 do 25 żeber. Kłosy o długości do 18 mm przechodzą w ostrą końcówkę. Zarodniki tworzą się w lipcu do września.

Zastosowanie skrzypu zimowego - właściwości

Skrzyp zimowy wykorzystywany jest w łotewskiej medycynie ludowej przy puchlinie wodnej, a w mongolskiej - w chorobach oczu i napotnie. Kiedyś był stosowany powszechnie jako środek do polerowania drewna. Zastosowanie znajduje jako roślina ozdobna w ogrodach, przy zbiornikach wodnych, a także do komponowania suchych bukietów. Skrzyp zimowy tworzy hybrydy z innymi gatunkami skrzypu.