Mięta pieprzowa

Mięta pieprzowa należy do rodzaju botanicznego Mentha, który obejmuje 30 gatunków. Rodziną mięty, podobnie jak bazylii, szałwii albo rozmarynu jest rodzina jasnotowatych (wargowe). Nazwa rodzajowa rośliny wywodzi się od imienia pięknej nimfy Minte (albo: Minta, Mente). Kiedy Hades usiłował ją uwieść, Persefona, jego żona, przemieniła nimfę w aromatyczny krzew. Trudno powiedzieć, jakimi drogami dotarła mięta do Europy, ale wiadomo, że mięta pieprzowa nie jest botanicznym gatunkiem, tylko przypadkową krzyżówką mięty nadwodnej (M. aquatica) i mięty zielonej (M. spicata). Z kolei mięta zielona jest krzyżówką mięty okrągłolistnej (M. rotundifolia) i mięty długolistnej (M. longifolia).

Miętę można uprawiać w doniczce! Zobacz instrukcję uprawy mięty TUTAJ.

Jak wygląda mięta pieprzowa?

Mięta pieprzowa jest wieloletnią rośliną zielną. Dorasta do 30-90 cm wysokości. Łodygi w dolnej części rośliny kładą się często na ziemi, a potem dalej rosną wyprostowane. U niektórych odmian są lekko owłosione i z reguły mało rozgałęzione. Liście mają różne zabarwienie u różnych odmian, od intensywnej zieleni poprzez ciemną zieleń do czerwonawego koloru. Są ustawione krzyżowo naprzeciwlegle, blaszka liściowa jest podłużnie jajowata do lancetowatej, na krawędzi grubo ząbkowana, często z fioletowymi nerwami.

Kwiaty mięty

Od czerwca do września rozwijają się intensywnie zabarwione wargowe kwiaty mięty pieprzowej. Tworzą kwiatostan w formie nibykłosa, w odcieniach fioletu i różu, a bywają też odmiany o białych kwiatach. Mięta pieprzowa jest rośliną dnia długiego. W warunkach krótkiego dnia tworzy przeważnie odrosty, w okresie dnia powyżej 14 godzin rośnie w górę i kwitnie. Jesienią ziele obumiera, aby na wiosnę odrodzić się na nowo. W uprawie ma zastosowanie wiele odmian naturalnych i hodowlanych mięty pieprzowej.