Hortensja ogrodowa 'Otaksa'

Hydrangea macrophylla 'Otaksa'

'Otaksa' jest jedną z najstarszych odmian hortensji znanych w Europie.

Historia tej pięknej rośliny ma w tle poruszającą historię miłosną.

Pokrój:

Wysokość:

1,2-1,8 m

Wilgotność gleby:

umiarkowana

Typ gleby:

przepuszczalna próchnicza

Odczyn gleby:

5-5,5 pH

Podlewanie:

średnio

Ozdobne:

kwiaty

Kwitnienie:

czerwiec lipiec sierpień

Owocowanie:

–

Miejsce uprawy:

ogród

Stanowisko:

zacienione półcień

Kolekcje:

zimozielona

Historia odmiany

Hortensja ogrodowa 'Otaksa' jest jedną z najstarszych odmian hortensji znanych w Europie. Historia tej pięknej rośliny ma w tle poruszającą historię miłosną. Niemiecki lekarz i przyrodnik Philipp Franz von Siebold (1796-1866) przebywał przez sześć lat w Japonii w okolicach Nagasaki. Ponieważ w owym czasie Japonia izolowała się od świata zewnętrznego, przyjazd i pobyt europejskich kobiet był zabroniony. Lepiej sytuowani pracownicy kompanii handlowych zawierali związki z Japonkami, które miały dostęp do europejskich placówek. Siebold związał się z Sonogi O-Taki (później: Kusumoto Taki, 楠本滝, 1807–1865). Była to dziewczyna z dobrego domu, która z miłości do Siebolda opuściła rodzinny dom i przeprowadziła się do niego. To dla niej Philipp Siebold nazwał hortensję Hydrangea Otaksa, znaną dzisiaj jako Hydrangea macrophylla ‘Otaksa’. W 1827 roku urodziła się jego córka O-Ine. Według japońskiego prawa zarówno ona, jak i o-Taki musiały pozostać w kraju, kiedy Siebold opuszczał Japonię. Nieco wcześniej, w 1790 roku, piękną odmianę hortensji sprowadził z Chin brytyjski botanik sir Joseph Banks i nazwał ją swoim imieniem i nazwiskiem. Po latach badania wykazały, że chińska Hydrangea macrophylla 'Joseph Banks' i japońska Hydrangea macrophylla ‘Otaksa’ stanowią tę samą odmianę, a obie nazwy są synonimami.

Jak wygląda hortensja ogrodowa 'Otaksa'?

Hortensja ogrodowa 'Otaksa' jest krzewem dorastającym do wysokości 1,2 do 1,8 m. Szerokość korony sięga podobnych rozmiarów. Duże kuliste kwiatostany rozwijają się na nowych przyrostach, a także na już zdrewniałych pędach. Kwiaty płonne w kolorze różowym albo niebieskim, w zależności od kwasowości gleby, rozwijają się w dużej ilości od lata do późnej jesieni. Bardzo duża mrozoodporność tej odmiany gwarantuje efektowne kwitnienie każdego roku. Lubi glebę kwaśną i wilgotną. Stanowisko powinno być półzacienione albo cieniste.