Winobluszcz pięciolistkowy

Parthenocissus quinquefolia (L.) Planch.

Dzikie wino jest pnączem z rodziny winoroślowatych.

Pokrój:

pnący

Wysokość:

20-30 m

Wilgotność gleby:

umiarkowana

Typ gleby:

przepuszczalna piaszczysta

Odczyn gleby:

5-8 pH

Podlewanie:

średnio

Ozdobne:

kwiaty owoce

Kwitnienie:

czerwiec lipiec sierpień

Owocowanie:

wrzesień październik

Miejsce uprawy:

ogród

Stanowisko:

słoneczne półcień

Kolekcje:

Odmiany:

‘Engelmannii’ ‘Yellow Wall’ ‘Murorum’ ‘Variegata’ ‘Troki’

Nazwa i pochodzenie

Winobluszcz pięciolistkowy albo dzikie wino jest pnączem z rodziny winoroślowatych. W stanie dzikim występuje we wschodnich i centralnych regionach Ameryki Północnej: na południowym wschodzie Kanady, we wschodnich i centralnych stanach USA, na wschodzie Meksyku i Gwatemali. Wymowa naukowej nazwy rośliny Parthenocissus quinquefolia może zawiązać język na supeł, a przetłumaczona na język polski brzmi równie dziwnie: „pięciolistny bluszcz panieński”. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckich słów parthenos = "panna, dziewica", i kissos (zlatynizowane jako cissus) = "bluszcz". Epitet gatunkowy oznacza po łacinie „pięciolistny”. W pierwszym opisie wykonanym w 1753 roku przez Linneusza winobluszcz wystąpił pod nazwą Hedera, jednak francuski botanik Jules Émile Planchon zmienił ją na dzisiaj obowiązująca. Rzeczywiście, z bluszczem winobluszcz nie jest spokrewniony i jedno, co te dwie rośliny łączy, to zdolność wspinania się na znaczne wysokości.

Jak wygląda winobluszcz pięciolistkowy?

Winobluszcz pięciolistkowy jest pnączem zdolnym osiągnąć wysokość 20 do 30 m. W przeciwieństwie do niektórych innych roślin pnących, winobluszcz nie owija swoich pędów wokół rynien i innych elementów budynków. Rozwija wąsy czepne o 5 do 8 rozgałęzieniach z przylgami, które umożliwiają porastanie wielokondygnacyjnych ścian. Niektóre odmiany tego pnącza mają ograniczone zdolności wspinania się na pionowe ściany i lepiej czują się na podporach. Liście składają się z pięciu listków o długości ok. 10 cm, zrośniętych z jednym ogonkiem. Są zielone, pod spodem szarozielone, ząbkowane na krawędziach. Jesienią przebarwiają się na jaskrawy czerwony kolor na słonecznej stronie i jasnożółty w cieniu.

Kwiaty i owoce winobluszczu

Rozwijające się w czerwcu do lipca kwiaty są niepozorne i zielonawe. Są zebrane w wiechowate kwiatostany z wyraźnie zaznaczoną centralną osią. Jedna wiecha liczy 80 do 150 pojedynczych kwiatków. Owoce są ciemnoniebieskie (granatowe) o średnicy 5-7 mm. Dojrzewają pod koniec lata albo wczesną jesienią. Ze względu na zawartość kwasu szczawiowego są niejadalne dla ludzi, ale stanowią zimą pokarm dla ptaków.