Ogórek siewny

Ogórek siewny jest jednym z ponad 50 gatunków tego rodzaju botanicznego należącego do rodziny dyniowatych. Bliskim jego krewnym jest melon, chociaż zewnętrznie bardziej przypomina dynię. Dzika forma ogórka pochodzi prawdopodobnie z Indii, gdzie około 1500 lat p.n.e. został udomowiony. Polska nazwa, a także w wielu innych językach, wywodzi się od greckiego słowa águros = zielony, niedojrzały. Rzeczywiście, trudno znaleźć drugą roślinę, której owoce są spożywane w stanie zupełnie niedojrzałym.

Jak wyglądają ogórki siewne?

Ogórek siewny jest rośliną jednoroczną. Rośnie płożąc się i wspinając, i może osiągnąć przy tym długość do czterech metrów. Niektóre odmiany wykazują bardziej kompaktowy pokrój. Cała roślina jest szorstko owłosiona. Liście są ogonkowe, blaszka liściowa ma długość 7 do 18 cm i podobną szerokość. Podstawa blaszki jest sercowata, liść klapowy z ostrymi końcami, dłoniasty, z trzema do pięciu klapami. Krawędź liścia jest drobno ząbkowana, wąsy nierozgałęzione.

Kwiaty i owoce ogórków

Ogórek siewny jako gatunek jest pierwotnie jednopienny i rozdzielnopłciowy. To dotyczy formy dzikiej, jak i wielu odmian hodowlanych. Wyhodowano jednak odmiany o bardziej zróżnicowanych kwiatach, na przykład takie, które tworzą tylko żeńskie kwiaty i rozwijają owoc bez zapylenia. Aby uzyskać nasiona do siewu i uprawy, pobudza się tworzenie kwiatów męskich jonami srebra. Szypułki są okrągłe i porośnięte dwumilimetrowymi włoskami. Korona kwiatowa w kolorze złotożółtym ma średnicę od 2 do 3 cm. Okres kwitnienia trwa w naszych warunkach od czerwca do sierpnia. Kwiaty są zapylane przez owady. Owocem ogórka siewnego jest jagoda o wydłużonym kształcie. Może mieć długość od 10 do 60 cm, formę walca albo jajowatą, mniej lub bardziej zakrzywioną. Niedojrzałe owoce są w okresie zbioru zielone, a nieliczne odmiany również białe i żółte.