Magnolia japońska

Magnolia kobus DC.

Pokrój:
Wysokość:
12-20 m
Wilgotność gleby:
Typ gleby:
Odczyn gleby:
5-6 pH
Podlewanie:
Ozdobne:
kwiaty
Kwitnienie:
kwiecień maj
Owocowanie:
Miejsce uprawy:
Kolekcje:
Odmiany:
‘Borealis’ ‘Fastigiata’ ‘Norman Gould’ Magnolia kobus × Magnolia stellata = Magnolia ×loebneri

Nazwa i pochodzenie

Magnolia japońska jest drzewem lub krzewem z rodziny magnoliowatych. Nazwa rodzajowa upamiętnia francuskiego botanika Pierre’a Magnol’a, natomiast epitet gatunkowy odpowiada japońskiej nazwie 辛夷 Kobushi. Ojczyzną tej magnolii jest Japonia (Kiusiu, Honsiu i Hokkaido) oraz Korea. Zasiedla tam lasy górskie na stromych, słonecznych miejscach. Ponieważ panują tam surowe zimy, ta magnolia jest wyjątkowo mrozoodporna. Jedynie w młodości potrzebuje ochrony.

Jak wygląda magnolia japońska?

Magnolia japońska należy do największych magnolii i tworzy drzewa o wysokości do 20 m rosnąc w zwarciu i ok. 12 m na otwartej przestrzeni. W odróżnieniu od innych popularnych magnolii nie rośnie w formie krzaczastej, ale ma prosty, wyniosły pień o średnicy do 30-40 cm. W młodym wieku korona magnolii japońskiej jest wąskostożkowa, natomiast z czasem staje się zaokrąglona, szerokoowalna i rozłożysta do 6 m. Kora pnia jest szorstka, brązowa albo srebrzystoszara. Młode gałęzie są żółtozielone, cienkie. Pąki liściowe są lekko jedwabiście owłosione, a pąki kwiatowe znacznie mocniej. Liście szeroko odwrotniejajowate mają długość 7-13 cm i szerokość 4-7 cm. Są ostro zakończone i klinowate u podstawy, intensywnie zielone od góry i jaśniejsze, szarozielone od dołu. Ogonki liściowe cienkie, do 2,5 cm długości.

Kwiaty i owoce

Kwiaty magnolii japońskiej są mlecznobiałe, do 10 cm średnicy i lekko pachnące. Mają sześć płatków, rozwijają się przed rozwojem liści w kwietniu/maju. Na pierwsze kwiaty trzeba jednak poczekać do kilkunastu lat. Owocami są mieszki z nasionami z czerwoną osnówką.

Komentarze