Liliowiec ogrodowy

Rośliny z rodzaju botanicznego liliowiec są bylinami z rodziny żółtakowatych. Ich ojczyzną jest wschodnia Azja i południowa Europa. Uprawiane w ogrodach liliowce nie są zwykle botanicznym gatunkiem rośliny, ale wielogatunkowym mieszańcem i kultywarem. Tę grupę roślin, które wyhodowano krzyżując liliowce: Hemerocallis flava (l. żółty), Hemerocallis fulva (l. rdzawy), Hemerocallis middendorffii (l. Middendofrra), Hemerocallis thunbergii (l. Thunberga), Hemerocallis citrina (l. cytrynowy) i Hemerocallis dumortieri (l. Dumortiera). Naukowa nazwa rodzajowa wywodzi się od greckich słów hemera = dzień i kallos = piękno; nawiązuje do krótkotrwałej (jednodniowej) urody kwiatów rośliny.

Liliowiec ogrodowy - charakterystyka

Odmiany mieszańcowe należące do grupy nazywanej liliowcem ogrodowym są bylinami tworzącymi grube, mięsiste korzenie. Na ich końcach tworzą się zgrubienia-kłącza, z których liliowce rozwijają się każdej wiosny na nowo. Tworzą gęste kępy. Liście są długie, równowąskie, zawsze stojące po dwa naprzeciw siebie. Często są wygięte i zaostrzone na końcach.

Kiedy liliowiec ogrodowy kwitnie?

Okres kwitnienia trwa od maja do sierpnia. Na długich i bezlistnych łodygach kwiatowych wyrastają duże, lejkowate kwiaty. W zależności od odmiany mogą być koloru od jasnożółtego do morelowego i pomarańczowego, bywają też różowe, jasnoczerwone do ciemnoczerwonych, ciemnobrązowe, a nawet dwubarwne. Osiągają wysokość od 30 cm do 120 cm. Poszczególne kwiaty pozostają otwarte tylko jeden dzień, ale wciąż rozkwitają nowe i cała roślina zachowuje urok przez długi czas.

Liliowiec - zastosowanie w ogrodzie przydomowym

Liliowiec ogrodowy w uprawie przydomowej doskonały jest zarówno do roli solitera, jak i do nasadzeń grupowych. Pięknie rośnie na słonecznych rabach i w półcieniu z żurawką (Heuchera), bergenią grubolistną (Bergenia crassifolia), funkią, tawułką (Astilbe) albo bodziszkiem czerwonym (Geranium sanguineum).