Judaszowiec południowy
Cercis siliquastrum L.
Pokrój:
Wysokość:
10-13 m
Wilgotność gleby:
Typ gleby:
Odczyn gleby:
7-7,5 pH
Podlewanie:
Ozdobne:
kwiaty owoce
Kwitnienie:
kwiecień maj
Owocowanie:
luty marzec kwiecień
Miejsce uprawy:
Stanowisko:
Kolekcje:
Odmiany:
‘Alba’ ‘Forest Pansy’ ‘Lavender Twist’ ‘Hearts of Gold’ 'Afghan Deep Purple' 'White Swan’ 'Variegata' 'Penduliflora' 'Carnea' 'Bodnant'
Nazwa i pochodzenie
Judaszowiec południowy, nazywany też wschodnim, należy do znanej rodziny bobowatych, której przedstawiciele rozwijają charakterystyczne motylkowate kwiaty. Ojczyzną judaszowca południowego jest Europa Południowa oraz Azja Mniejsza. Rośnie w lasach i nad brzegami rzek, ale także na suchych zboczach o glebie przeważnie wapiennej, często kamienistej i umiarkowanie żyznej. Roślinę po raz pierwszy opisał Linneusz w 1753 roku i nadał jej epitet gatunkowy siliquastrum od łacińskiego słowa siliqua = „strąk”. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego słowa kerkis = „czółenko tkackie” i odnosi się do podobieństwa strąków rośliny do tkackiego narzędzia.
Jak wygląda judaszowiec południowy?
Judaszowiec południowy rośnie jako duży krzew albo niewielkie drzewo i osiąga wysokość 4 do 8 m, rzadko również 10 do 13 m. Tworzy rozłożystą, parasolowatą koronę. W młodości rośnie raczej w górę. Z wiekiem, w zależności od stanowiska, rozrasta się do 4-6 m szerokości. Przyrosty ma niewielkie, ok. 25-30 cm na rok. Kora młodych pędów jest połyskująca i czarnobrązowa, zaś pnie i starsze gałęzie mają zwykle odcień oliwkowozielony z delikatnymi czerwonobrązowymi, podłużnymi pęknięciami. Liście tego gatunku są pojedyncze, nerkowate, ustawione skrętolegle, całobrzegie. Mają sercowatą podstawę i zaokrąglony wierzchołek, ich średnica wynosi 7 do 13 cm. Górna powierzchnia blaszki jest połyskująca i lekko niebieskawozielona, dolna jest matowa i szarozielona. Jesienią liście przebarwiają się pięknie na odcień złotożółty do pomarańczowoczerwonego.
Kwiaty judaszowca
Judaszowiec jest jednym z nielicznych gatunków europejskich, które wykształcają kwiatostany na pniu i starszych gałęziach. Krótkie baldachogrona liczą trzy do sześciu kwiatów. Obupłciowe kwiaty są zygomorficzne i pięciokrotne. Purpuroworóżowe płatki rozwijają si przed rozwojem liści. Owocami są brunatne strąki o długości 10 do 12 cm. Przypominają strąki grochu i pozostają na drzewie często do wiosny. Owoce w przeciwieństwie do jadalnych kwiatów są lekko trujące.
Komentarze