Judaszowiec chiński

Cercis chinensis Bunge

W maju rozwijają się różowopurpurowe kwiaty o długości 15-18 mm.

Malownicze pędy wyginają się tworząc niezwykłą formę.

Pokrój:

Wysokość:

2 m-15 cm

Wilgotność gleby:

umiarkowana

Typ gleby:

próchnicza piaszczysta

Odczyn gleby:

6-7 pH

Podlewanie:

średnio dużo

Ozdobne:

Kwitnienie:

–

Owocowanie:

–

Miejsce uprawy:

ogród

Stanowisko:

słoneczne półcień

Kolekcje:

Odmiany:

‘Shirobana’ ‘Avondale’ ‘Don Egolf’

Ojczyzna judaszowca - centralne rejony Chin

Judaszowiec chiński jest rośliną z rodziny bobowatych (motylkowatych), co od razu daje wyobrażenie o formie jego typowych dla rodziny kwiatów i owoców. Ojczyzną tego gatunku są centralne rejony Chin. Epitet gatunkowy nie wymaga wyjaśnienia, natomiast naukowa nazwa rodzajowa Cercis pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „czółenko tkackie”, z powodu podobieństwa owoców judaszowca do tego przedmiotu. W języku polskim (i wielu innych) w nazwie znajduje się imię Judasza Iskarioty, który po zdradzie Jezusa – według legendy – powiesił się na tym drzewie. Po jego śmierci białe kwiaty rośliny poczerwieniały, nie mogąc znieść wstydu. Druga wersja jest bardziej prawdopodobna: podczas tłumaczenia Biblii pojawił się błąd – cercis nazywane „drzewem Judy” od miejsca jego występowania, czyli krainy geograficznej „Juda” (od IV wieku p.n.e. noszącej nazwę „Judea”), na skutek błędnego przetłumaczenia stało się „drzewem Judasza”.

Jak wygląda judaszowiec chiński?

Judaszowiec chiński rośnie w swojej ojczyźnie jako niewielkie drzewo o wysokości do 15 m. W naszych warunkach pozostaje raczej krzewem osiągającym nie więcej niż 2,5 m. Rośnie stosunkowo powoli, około 25-30 cm na rok. Młoda roślina ma pień gładki z purpurowym odcieniem. Z wiekiem ciemnieje, a kora pokrywa się pionowymi pęknięciami. Rozgałęzia się, pędy malowniczo wyginają się, tworząc niezwykłą formę. Całość przypomina w ogrodowym krajobrazie duże bonsai. Liście ma prawie okrągłe, o średnicy 6 do 12 cm, krótko zaostrzone na wierzchołku. Podstawa liścia jest sercowata, blaszka z wierzchu ciemnozielona, połyskująca, naga, od dołu szara, mniej lub bardziej owłosiona między nerwami. Zanim jednak pojawią się liście, drzewo pokrywa się wspaniałymi kwiatami.

Kwiaty i owoce

W maju rozwijają się różowopurpurowe kwiaty o długości 15-18 mm. Zebrane w pęczki po 5 do 8 kwiaty pojawiają się nie tylko w kątach liści, ale też wprost na grubych gałęziach, a nawet na pniu drzewa. Takie wyrastanie kwiatów z pąków śpiących nosi specjalną nazwę kaulifloria. Kwiaty judaszowca chińskiego są zygomorficzne ( z jedną płaszczyzną symetrii) i bez zapachu. Pod koniec lata tworzą się strąki o długości do 11 cm.