Goździk ogrodowy

Goździk ogrodowy jest jednym z ponad 300 gatunków rodzaju Dianthus wchodzącego w skład rodziny goździkowatych. Nazwa rodzajowa pochodzi od starogreckich słów dios (bóg) i anthos (kwiat) i ma związek z urodą i zapachem kwiatów tej rośliny. Epitet gatunkowy zaś wywodzi się od greckiego καρυόφυλλον (karyóphyllon), co było kiedyś właściwie nazwą goździkowca korzennego. To z kolei nawiązuje do zapachu rośliny, przypominającego zapach liści orzecha: karyon = orzech i phyllon = liść.

Goździk ogrodowy pochodzi z regionu Morza Śródziemnego. W Europie występuje dziko w Grecji i Włoszech, na Sycylii i Sardynii, przy czym nie wiadomo z całą pewnością, czy nie został gdzieś tam wprowadzony sztucznie, jak to się zdarzyło w Hiszpanii i Francji.

Goździk ogrodowy - wygląd i kwiaty

Goździk ogrodowy tworzy przy ziemi gęstą darń, a jego łodygi osiągają wysokość 40 do 80 cm. Są wzniesione, sztywne i rozgałęziają się u góry. Z kolanek łodygi wyrastają naprzeciwlegle ustawione liście. Mają szerokość 2 do 10 mm, są lancetowate, ostro zakończone z całymi brzegami. Są woskowane i niebieskawozielone.

Okres kwitnienia trwa od lipca do września. Na łodydze rozwija się jeden lub klika kwiatów, które wydzielają silny i przyjemny zapach. Mogą być białe, różowe, czerwone albo ciemnoczerwone. Są promieniście symetryczne i obupłciowe. Korona kwiatowa gatunku botanicznego składa się z pięciu płatków ząbkowanych na końcu. Istnieją odmiany o kwiatach pełnych, a także wielobarwne. Niektóre z nich powtarzają kwitnienie.