Wiciokrzew japoński – pachnące i dekoracyjne pnącze

Wiciokrzew japoński – krótka charakterystyka

Wiciokrzew japoński to atrakcyjne i szybko rosnące pnącze, które należy do rodziny przewiertniowatych. W środowisku naturalnym rośnie w Japonii, Chinach i Korei. Może być uprawiany do obsadzania pergoli, altan i ogrodzeń lub jako roślina okrywowa. Pędy czystego gatunku mogą mieć długość nawet 10 metrów, w przypadku odmian ozdobnych są krótsze i osiągają długość około 6 metrów. Jest rośliną dość ekspansywną, dlatego można dzięki niemu szybko uzyskać zieloną zasłonę, która będzie oddzielała od sąsiadów albo ulicy. Roczne przyrosty wynoszą od 1 do 2 metrów.

Wiciokrzew japoński ma gęste ulistnienie. Liście są eliptyczne lub jajowate, mają długość od 3 do 8 centymetrów i owłosione ogonki. Koniec jest zaostrzony, a brzeg może być falisty. Od góry owłosienie występuje wzdłuż nerwu, od spodu owłosienie jest gęściejsze. Liście u większości odmian są ciemnozielone. Jeżeli nie występują duże mrozy, to utrzymują się na roślinie przez całą zimę.

Pnącze kwitnie od kwietnia do czerwca. Kwiaty rurkowate, wyrastają na szypułkach i mają 4-5 centymetrów długości. Na początku są białe, a z czasem przybierają żółty kolor. U wielu odmian mają bardzo przyjemny zapach, szczególnie intensywny wieczorem. Są miododajne i wabią różne owady zapylające. Owocem wiciokrzewu japońskiego są połyskujące, okrągłe jagody o średnicy około 6 milimetrów, które zawiązują się wczesną jesienią.

Często uprawiane odmiany wiciokrzewu japońskiego to:

• ʹHallianaʹ to odmiana o intensywnie, przyjemnie pachnących kwiatach. Kwitnie obficie od czerwca do października,

• ʹAureoreticulataʹ jest odmianą o charakterystycznych, zielonych liściach z wyraźnym, żółtym unerwieniem. Kwiaty są nieliczne i wydzielają silny zapach. Kwitnie w lipcu i sierpniu,

• ʹHall’s Prolificʹ to odmiana kwitnąca od czerwca do października. Kwiaty mają bardzo intensywny, słodki zapach,

• ʹPurpureaʹ odmiana kwitnąca od lipca do września. Jesienią i zimą liście zmieniają kolor na purpurowy,

Wymagania uprawowe wiciokrzewu japońskiego

Wiciokrzew japoński jest pnączem łatwym w uprawie i nie ma zbyt dużych wymagań. Miejsce, w którym go posadzimy, powinno być zaciszne, ciepłe i osłonięte od wiatru, gdyż szczególnie zimą mógłby uszkodzić pędy. Dobrze będzie rósł na stanowisku słonecznym i półcienistym, należy jednak unikać mocnego nasłonecznienia, ponieważ może dojść do poparzenia liści.

Roślina nie ma wysokich wymagań jeśli chodzi o podłoże. Może rosnąć w przeciętnej ziemi ogrodowej, ale najlepsza będzie gleba żyzna, wilgotna i przepuszczalna, której odczyn pH jest obojętny, lekko kwaśny lub lekko zasadowy.

Wiciokrzew japoński pochodzi z obszarów, w których klimat jest łagodniejszy niż w Polsce, dlatego nie jest w pełni mrozoodporny. W chłodniejszych rejonach naszego kraju może przemarzać, szczególnie podczas srogich i bezśnieżnych zim. Narażone na przemarzanie są zwłaszcza młode egzemplarze, dlatego powinniśmy je osłaniać za pomocą agrowłókniny lub słomianych mat. Ziemię wokół warto ściółkować korą lub igliwiem. W przypadku uszkodzenia pędów roślina dobrze się regeneruje.

Uprawa wiciokrzewu japońskiego

Wiciokrzew japoński uprawiany jako pnącze potrzebuje podpór. Jest to roślina, która nie posiada wąsów czepnych, a jej pędy owijają się wokół różnych elementów. Można nim obsadzać altany, pergole i ogrodzenia z siatki. Jeśli chcemy posadzić go przy ścianie, to konieczna będzie krata lub inna podpora. Pozbawiony podpór będzie płożył się po ziemi i może być wykorzystany jako roślina okrywowa.

Pnącze niezbyt dobrze znosi przesuszenie, dlatego należy go regularnie podlewać w przypadku bezdeszczowej pogody. Nawożenie przeprowadzamy od kwietnia i powtarzamy co 4 tygodnie, aż do zakończenia kwitnienia. Można stosować preparaty o spowolnionym działaniu. Do dokarmiania odpowiednie będą nawozy organiczne i mineralne ze zwiększoną ilością fosforu, który korzystnie wpływa na intensywność kwitnienia i lepsze ukorzenianie.

Pierwsze cięcie wiciokrzewu japońskiego przeprowadzamy po posadzeniu i skracamy pędy o 1/3 długości. Dzięki temu roślina lepiej się rozkrzewi. W ciągu pierwszych 3 lat uprawy warto co roku przeprowadzać silne cięcie, podczas którego usuwamy wszystkie pędy i pozostawiamy 3-4 najsilniejsze, które skracamy o 1/3. Pnącze przycinamy po kwitnieniu. Starsze rośliny nie wymagają przycinania, jeśli jednak ogołacają się od dołu, to warto przeprowadzić cięcie odmładzające. Co roku konieczne jest usuwanie pędów uszkodzonych i porażonych przez choroby.

Sadzenie wiciokrzewu japońskiego

Wiciokrzew japoński sadzimy wiosną. Przed posadzeniem gleba musi być obficie nawodniona. Z miejsca, w którym ma rosnąć, pozbywamy się chwastów, które mogłyby konkurować z młodą rośliną o wodę i składniki odżywcze. Wykopujemy dół, który powinien być dwa razy większy od bryły korzeniowej. Zadbajmy, aby był oddalony od ściany lub drzewa o 30 centymetrów. Ziemię mieszamy z rozdrobnionym kompostem, dzięki czemu wiciokrzew japoński będzie miał zapewnioną odpowiednią ilość składników odżywczych. Po zakopaniu sadzonki w pobliżu musimy umieścić podpórki. Zasadzoną roślinę podlewamy. Warstwa ściółki pomoże zabezpieczyć pnącze przed nadmiernym parowaniem wilgoci i ograniczy rozwój chwastów.

Przeczytaj również: Wiciokrzew zaostrzony – zimozielone pnącze do ogrodu