Lewkonia długopłatkowa
Matthiola longipetala (Vent.) DC.
Nazwa i pochodzenie
Lewkonia długopłatkowa albo dwuroga, znana powszechnie pod nazwą maciejka, jest rośliną jednoroczną z rodziny kapustowatych. Botaniczną nazwę rodzajową otrzymała na cześć włoskiego lekarza i botanika Pierandrea Matthioli (1501-1578). Polska nazwa lewkonia przyszła prawdopodobnie od niemieckiego Levkoje, z greckiego λευκόϊον (leucoion) = „biały fiołek”. Lewkonia długopłatkowa rośnie w południowej i atlantyckiej Europie, w rejonie śródziemnomorskim, na Kaukazie w Azji Mniejszej.
Jak wygląda maciejka?
Maciejka jest krewniaczką takich popularnych roślin, jak wszystkie odmiany kapusty, rzepak, chrzan albo rzeżucha. Jako typowy przedstawiciel rodziny kapustowatych (krzyżowych), posiada wszystkie jej cechy z formą kwiatów włącznie. Korzeń ma palowy, chociaż niezbyt długi. Łodyga rośnie wyprostowana, rozgałęziona, osiąga wysokość od 15 do 50 cm. Liście maciejki są niewielkie, szarozielone, lancetowate.
Subtelne, przyjemne kwiaty lewkonii
Lewkonia długopłatkowa jest ceniona nie tyle za swój wygląd zewnętrzny, co za niezwykle przyjemny, subtelny i delikatny aromat kwiatów. W ciągu dnia kwiaty pozostają zamknięte, aby pod wieczór i w nocy rozwinąć się i czarować zapachem. Kwiaty maciejki są skromne, o średnicy 10 do 25 mm, koloru różowolawendowego, bzowego albo białego, zebrane w luźne wiechy. Mają cztery symetryczne płatki, jeden słupek i sześć małych pręcików. Owocami maciejki są suche strąki o szerokości 1-2,5 mm. Drobne nasiona są owalne, w kolorze jasnooliwkowym do pomarańczowobrunatnego. Na jeden gram potrzeba około 1000 nasion.
Komentarze