Złotokap zwyczajny

Nazwa i pochodzenie

Złotokap zwyczajny albo pospolity jest niewielkim drzewem albo wyrośniętym krzewem z rodziny bobowatych (motylkowatych). Jest spokrewniony zarówno z łubinem i grochem, jak i karaganą i lukrecją. Złoto w nazwie wskazuje na żółty kolor długich, zwisających kwiatostanów rośliny. Epitet gatunkowy anagyroides otrzymał ten złotokap ze względu na podobieństwo swoich potrójnych liści do liści roślin z rodzaju Anagyris. W naturze wystepuje złotokap zwyczajny w górach Europy Centralnej, Południowo-Wschodniej oraz Półwyspu Pirenejskiego. Najlepiej odpowiada mu klimat umiarkowany, chociaż może rosnąć też w subtropikach.

Jak wygląda złotokap zwyczajny?

Złotokap zwyczajny dorasta do wysokości 4 do 9 m, tworząc koronę o szerokości 3-4 m. Nie jest zbyt długowieczny; rośnie zwykle tylko 20 do 30 lat. Tworzy z grzybami endomikoryzę, a z bakteriami brodawkowymi typową dla swojej rodziny symbiozę, zapewniającą mu dostawy azotu. Kora pnia jest szarozielona albo jasnoszara, spękana. Młode pędy są ciemnozielone, owłosione. Liście są potrójne, całobrzegie, długoogonkowe, z wierzchu nagie, pod spodem ze srebrzystymi włoskami. Pojedyncze listki eliptycznolancetowate albo odwrotniejajowate mają 3 do 8 cm długości i ok. 2,5 cm szerokości. Wszystkie części rośliny są silnie trujące.

Kwiaty i owoce złotokapu zwyczajnego

Kwiaty rozwijają się w kwietniu do czerwca. Są typu motylkowego i mają jedną płaszczyznę symetrii (zygomorficzne). Kwiaty złotokapu tworzą długie, luźne grona jaskrawożółtego koloru. Grona liczą 10-20 pojedynczych kwiatów, a ich długość osiąga 15 do 25 cm. Są bezwonne i bez nektaru. Zapylają je pszczoły i chrząszcze. Owocami są jedwabiście owłosione strąki o długości 6-8 cm i ok. 1 cm szerokości. Ciemno zabarwione strąki pozostają na drzewie do wiosny. Zawierają małe, ciemnobrązowe, podobne do fasoli nasiona o długości 3-4 cm. podczas suchej pogody strąki pękają i rozrzucają nasiona na odległość kilku metrów.