Storczyk cymbidium

Nazwa i pochodzenie storczyków cymbidium

Cymbidium jest rodzajem roślin z rodziny storczykowatych, do którego należy ponad 80 gatunków. W hodowli znana jest też duża liczba hybryd i kultywarów różniących się kolorami kwiatów. Ojczyzną tych storczyków są tropikalne i subtropikalne obszary Azji do północnej Australii. Występują w Chinach, Nepalu, Japonii, na Borneo, Sri Lance, Nowej Gwinei oraz Wyspach Salomona. Opis rodzaju botanicznego wykonał szwedzki botanik Olof Peter Swartz. Naukową nazwę rodzajową zawdzięczają storczyki Cymbidium formie swoich kwiatów. Elegancko wygięte, mocne warżki rośliny przypominają czółno – po grecku kymbós (κυμβος), stąd nazwa ze zdrobniającym przyrostkiem –idium. W Chinach są cenione i uprawiane od ponad 2500 lat. Konfucjusz nazwał je Lánhuā (chin. 蘭花), gdzie Lán oznacza „wdzięk, elegancja, czystość”.

Jak wyglądają storczyki cymbudium?

Storczyki cymbidium, a także rozpowszechnione hybrydy i odmiany hodowlane, mogą uzyskiwać znaczne wymiary. Dorastają często do wysokości ponad metrowej, a pędy kwiatowe rośliny jeszcze więcej. Odmiany miniaturowe pozostają znacznie mniejsze – 15 do 25 cm. Cymbidia rosną jako rośliny zielne autotroficzne albo mikotroficzne, z pseudobulwami albo bez nich. Bulwy bywają jajowate, elipsoidalne albo wrzecionowate. Pojedyncze liście są równowąskie albo lancetowate, zwieszające się, rzadko wąskoeliptyczne. Ich długość może dochodzić do 150 cm.

Kwiaty storczyków cymbidium

Łodygi kwiatowe wyrastają z podstawy pseudobulwy, rzadziej w kątach liści. Kwiaty rzadko rozwijają się pojedynczo, przeważnie są zebrane w duże kwiatostany wzniesione albo zwieszające się. Obupłciowe kwiaty są zygomorficzne (symetryczne w jednej płaszczyźnie), średniej albo dużej wielkości.