Janowiec skrzydlaty
Genista sagittalis L.
Skąd pochodzi janowiec skrzydlaty?
Janowiec skrzydlaty jest półkrzewem z rodziny bobowatych (motylkowatych). Zasięg naturalnego występowania rośliny rozciąga się od Hiszpanii przez Francję, Niemcy, Rumunię do Ukrainy na wschodzie. Rośnie tam ubogich łąkach i pastwiskach, przy skrajach lasów i dróg, a także w jasnych drzewostanach.
Jak wygląda janowiec skrzydlaty?
Janowiec skrzydlaty jest wieloletnim karłowym półkrzewem o wysokości 10 do 30 cm. Łodygi są oskrzydlone, przy czym pędy wegetatywne są podwójnie oskrzydlone, a kwiatowe mają trzy skrzydełka albo więcej. Charakterystyczne dla tego gatunku skrzydełka mają ok. 4 mm szerokości. Liście są eliptyczne do lancetowatych o długości 8 do 25 mm długości i ok. 8 mm szerokości. Blaszka liściowa jest cienka, niepodzielona i całobrzega. Łodygi, liście i kielichy kwiatowe są owłosione. Najpierw wyrastają pionowo skierowane pędy główne, które niosą liście albo kwiaty. Po zakończeniu wzrostu kładą się te pędy na ziemi, a z kątów liści pojawiają się znowu pionowe łodygi, które pod koniec sezonu wegetacyjnego ukorzenią się u podstawy. Leżące pędy drewnieją z czasem i zostają przykryte ziemią. Poprzez wczesne zrzucenie liści roślina redukuje odparowanie wody (kseromorfizm).
Kwiaty i owoce janowca skrzydlatego
Od czwartego roku życia janowiec skrzydlaty zaczyna kwitnąć. Okres kwitnienia trwa od maja do lipca. Motylkowate kwiaty są zebrane w okrągławe grona na końcach pędów. Korona kwiatu jest jaskrawożółta, dwuwargowa, symetryczna w jednej płaszczyźnie (kwiaty zygomorficzne). Owocami janowca są płaskie strąki z nasionami. Mają one 10 do 20 mm długości i ok. 5 mm szerokości.
Wymagania
Janowiec skrzydlaty preferuje stanowiska słoneczne i suche gleby. Podłoże powinno być gliniaste, albo piaszczysto-gliniaste o wartości pH między 4 i 6. Znosi spadki temperatury do -23°C. Nadaje się do ogrodu skalnego, stepowego albo do uprawy w pojemniku.
Komentarze