Facelia błękitna
Phacelia tanacetifolia Benth.
Facelia błękitna - pochodzenie jednorocznej rośliny
Facelia błękitna jest jednoroczną rośliną zielną spokrewniona z niezapominajkami - z rodziny ogórecznikowatych. Botaniczna nazwa rodzajowa Phacelia pochodzi z greckiego i znaczy „wiązka”, co wynika z formy kwiatostanu. Nazwa gatunkowa tanacetifolia oznacza „z liśćmi podobnymi do wrotycza (Tanacetum)”. Bardzo trafna wydaje się być zwyczajowa nazwa „wiązanka wrotyczowa”, nawiązująca do nazwy łacińskiej. Ojczyzną facelii błękitnej są suche i skaliste zbocza w Kalifornii, Arizonie i Meksyku. Rośnie tam na wysokości do 2000 m. Od początku XIX wieku facelia jest uprawiana jako roślina ozdobna.
Jak wygląda facelia błękitna?
Wyprostowane pędy facelii błękitnej osiągają wysokość 20 do 120 cm. Gęsty system korzeniowy wzbogaca glebę organicznie, spulchnia ją i zapobiega zmęczeniu gleby. Jednoroczna roślina przemarza w temperaturze poniżej -6°C. W przeciwieństwie do łodyg, podzielone na wzór paproci liście facelii błękitnej nie są owłosione. Stoją naprzemianlegle i są ustawione spiralnie na łodydze. U osób wrażliwych kontakt liści ze skórą może wywołać podrażnienia. Łodyga jest porośnięta długimi odstającymi i krótkimi puszystymi włoskami.
Kwiaty facelii pojawiają się aż do późnej jesieni
Od czerwca do późnej jesieni facelia rozwija swoje błękitne filigranowe kwiaty. Są one pięciokrotne, w formie rurkowatych dzwonków, zebrane w parasolowate baldachy. Długie pręciki i słupek wystają poza koronę kwiatu i ułatwiają zapylającym owadom lądowanie. Na krótko przed przekwitnięciem kwiatostany często zwijają się ślimakowato. Kwiaty są bogate w pyłek i nektar, i stanowią cenne źródło pokarmu dla pszczół, trzmieli, motyli i bzygów. Owocem facelii błękitnej jest torebka z żółtobrązowymi, pofałdowanymi nasionami, która łatwo pęka przy dotknięciu.
Komentarze