Sępolia fiołkowa

Nazwa i pochodzenie

Sępolia fiołkowa, niesłusznie nazywana fiołkiem afrykańskim, jako że nic wspólnego z rodziną fiołkowatych nie ma, należy do ostrojowatych. Jest spokrewniony m.in. ze skrętnikiem oraz ogniopłonem. Rodzaj botaniczny Saintpaulia opisał w 1893 roku niemiecki botanik Hermann Wendland i nazwał na cześć urzędnika kolonialnego Waltera von Saint Paul-Illaire, który odkrył roślinę w Afryce Wschodniej. Epitet gatunkowy ionantha znaczy „fiołkowo kwiecisty” i odnosi się do koloru kwiatów. Pochodzi z Tanzanii i do dzisiaj rośnie jeszcze dziko w górach Usambara.

Jak wygląda sępolia fiołkowa?

Dzika forma sępolii fiołkowej jest zawsze zieloną, tropikalną byliną. Z płytko ułożonych korzeni wyrasta rozetka liści o średnicy ok. 20 cm, a z niej krótki pęd kwiatowy o długości 10-15 cm. Charakterystyczne dla sępolii są owłosione i mięsiste liście, które są bardzo wrażliwe na kontakt z wodą. Mają kolor jasnozielony do purpurowego. Ogonek liściowy ma długość zwykle 3 do 15 cm. Blaszka liściowa jest jajowata, podłużnie eliptyczna albo okrągła z sercowatą podstawą. Ma długość 1,7 do 12,5 cm i szerokość 1,5 do 9,5 cm. Krawędź liścia jest mniej lub bardziej pofalowana, ząbkowana albo prawie całkiem gładka. Górna powierzchnia liścia posiada, w zależności od podgatunku, bardzo zróżnicowane owłosienie.

Kwiaty i owoce sępolii fiołkowej

Na łodygach kwiatowych wzniesionych nad rozetkę liści rozwijają się rozgałęzione czasem grona złożone jednego do dwunastu kwiatów. Owłosione szypułki mają długość 7 do 36 mm. Pięciopłatkowe, obupłciowe, lekko zygomorficzne (symetryczne względem jednej płaszczyzny) kwiaty mogą być – w zależności od odmiany – białe, różowe, niebieskie albo fioletowe; proste albo pełne; jedno- albo wielobarwne. Niektóre mają kwiaty gładkie, inne zaś pofalowane. Duże, mocne pylniki są nerkowate i jaskrawożółte. Torebki nasienne są jajowate do wąsko cylindrycznych i mają długość 7 do 30 mm i średnice 1,5 do 5 mm. Nasiona mają długość zaledwie 0,4 do 0,65 mm.