Jakie ryby do oczka wodnego?

Ile rybek może znaleźć się w oczku wodnym?

Zanim wpuścimy ryby do oczka wodnego, należy przeliczyć, ile z nich może pływać w naszym zbiorniku. Obliczenie jest dość proste: 1 mała ryba powinna mieć ok. 100 l wody, natomiast dla gatunków większych poleca się zastosowanie zasady 1000 l wody na 1 osobnika.

Ryby wpuszczamy najwcześniej po tygodniu od założenia oczka. Ważne jest, aby woda była już przejrzysta, a zasadzone rośliny trochę się ukorzeniły. Trzeba pamiętać o tym, że ryby lubią czystą i dobrze dotlenioną wodę. W związku z tym należy zapobiegać rozwojowi glonów.

W ostatnich latach coraz większą popularnością cieszą się również gatunki rodzime, określane jako ekologiczne.

Nie zaleca się wpuszczania dużej liczby ryb w pierwszym roku od stworzenia zbiornika wodnego. Lepiej zacząć od hodowli liczącej kilka osobników i dopiero w kolejnych latach ją rozwijać.

Jak często karmić ryby?

Karmienie powinno odbywać się raz dziennie. Stosujemy pokarmy firmowe, które kupujemy w sklepach akwarystycznych. Przy ich zakupie powinniśmy pamiętać, aby były dopasowane do wielkości naszych ryb. Jesienią, gdy temperatury spadną poniżej 10º C, wstrzymujemy dokarmianie.

Co ważne, w naszym oczku wodnym nie może zabraknąć roślin. Ocieniają one lustro wody i dają schronienie rybom. Ponadto dostarczają tlen. Dbając o właściwe napowietrzenie, warto zbudować kaskadę czy zaopatrzyć zbiornik w pompy filtrujące.

Ryby w oczku wodnym, co zrobić zimą?

Kiedy idzie ku zimie a nasze oczko wodne jest małe, ryby trzeba przenieść do wanny ustawionej w chłodnym pomieszczeniu z zainstalowaną np. pompką akwariową. Jeśli natomiast wielkość zbiornika pozwala na to, aby ryby spędziły w nim zimę, nie można pozwolić, aby woda zamarzła całkowicie. Trzeba wyrąbać przerębel lub zastosować tzw. sztuczny przerębel. 

Jedna mała ryba powinna przypadać na ok. 100 l wody, natomiast dla gatunków większych poleca się zastosowanie zasady 1000 l wody na 1 osobnika.

Jakie ryby można wpuścić do oczka wodnego?

• karaś – zacznijmy od tego, że dobrze czują się w zbiornikach wodnych każdej wielkości. Zazwyczaj znane są jako tzw. złote rybki. Niemniej posiadają tak naprawdę kilka barw, np.: białą, czerwoną, czarną, pomarańczową czy żółtą. Do oczka wodnego najlepsze są odmiany: nimfa, kometa czy shubunkin,
• karp koi – przede wszystkim trzeba mocno podkreślić to, że te ryby lubią duże i dobrze natlenione zbiorniki. Osiągają od 50 do 90 cm długości oraz dożywają nawet 20 lat. Obecnie znanych jest ok. 100 ich odmian. Najbardziej popularne z nich to koholu (białe z czerwonymi nieregularnami plamami), tashio sanku (białe z czerwonymi nieregularnymi plamami) oraz show sanku (czarne z czerwonymi i białymi plamami),
• złota orfa – poznamy ją po pomarańczowym ciele i podłużnym kształcie. Jej płetwy są w połowie długości przezroczyste, natomiast przy nasadzie czerwone. Potrafią osiągać nawet 1 m długości. Nie zaleca się hodowania ich w małych oczkach wodnych,

• złoty lin – doskonały do oczek wodnych, ponieważ jest rybą wytrzymałą i spokojną. Charakteryzuje się żółtym ciałem o wydłużonym i lekko spłaszczonym kształcie. Przy otworze gębowym ma małe wąsiki. Osiąga nawet 0,5 m długości. W oczkach wodnych dorasta do 30 cm,
• jesiotr – ma długie walcowate i wydłużone ciało, które pokrywa pięć rzędów tarczek kostnych. Jego głowa ma natomiast charakterystyczny wydłużony ryjek. Osiąga nawet 9 m długości! Tylko do bardzo dużych zbiorników wodnych,
• tołpyga – ma szarobrunatną barwę i wysokie ciało pokryte drobnymi łuskami. Uznawana jest za znakomity naturalny filtrator wody. Dorasta do ok. 1 m długości,
• ryby tropikalne – a dlaczego nie moglibyśmy hodować ich w oczku wodnym? Śmiało można je wpuszczać do małych zbiorników, czyli takich o pojemności do ok. 1000 l. A jest w czym wybierać, np.: brzanka różowa, danio tęczowy, gupiki, kardynałek chiński, mieczyki czy żałobniczek.

Zanim wpuścimy ryby do oczka wodnego, należy przeliczyć, ile z nich może pływać w naszym zbiorniku.

Inne propozycje do oczka wodnego

Złote rybki (karasie) i karpie koi od dawna należą do klasycznego zestawu naszych ogrodowych akwenów. Hodowane w Azji od stuleci ryby wyglądają ze swoimi czarnymi, czerwonymi, białymi i żółtymi wzorami łusek bardzo egzotycznie. W przeciwieństwie do swoich europejskich krewnych, którzy najczęściej przybierają barwy ochronne, te ryby stanowią w wodzie bardzo efektowny widok. 

W żadnym wypadku nie wolno tak po prostu wrzucać ryby do sadzawki z nadzieją, że „jakoś sobie poradzą”.

W ostatnich latach coraz większą popularnością cieszą się również gatunki rodzime, określane jako ekologiczne. Naturalność i zrównoważony rozwój to kwestie, które dzisiaj poruszają wiele osób. Nie pozostaje to oczywiście bez wpływu na wybór ryb do ogrodowego stawu. Trzeba jednak zwrócić uwagę na ważną sprawę: Fakt, że jakieś gatunki ryb są zadomowione na naszych szerokościach geograficznych nie oznacza, że nie mają one całkiem indywidualnych wymagań co do swojej przestrzeni życiowej. Aby zwierzęta dobrze się czuły i dotychczasowa osiągnięta równowaga biologiczna w oczku wodnym pozostała nienaruszona, ważne jest zaplanowanie działań. 

W żadnym wypadku nie wolno tak po prostu wrzucać ryby do sadzawki z nadzieją, że „jakoś sobie poradzą”. Wyczerpujące informacje na temat poszczególnych gatunków, wielkości zbiorników wodnych, karmy dla ryb, rodzaju podłoża i zbiorowisk roślin, albo jakie gatunki ryb mogą żyć ze sobą w zgodzie, można bez problemu znaleźć w fachowej literaturze, w internecie albo w specjalistycznym sklepie. 

Biotopowy charakter oczka wodnego  - jakie gatunki będą pasować?

Oczko wodne, które ma mieć charakter biotopowy, czyli odwzorowywać ekosystem miejscowego regionu, powinno mieć w najlepszym razie wielkość od 15 do 25 m3. Doskonale czują się w takich warunkach rodzime gatunki, jak przykładowo różanka europejska (Rhodeus amarus), strzebla potokowa (Phoxinus phoxinus), słonecznica pospolita (Leucaspius delineatus) albo świnka pospolita (Chondrostoma nasus).

Mają one długość od ośmiu do dziesięciu centymetrów, czyli stosunkowo niewiele, jednak chodzi tutaj o ryby ławicowe, które pływają w grupach. W oczku wodnym muszą mieć zawsze towarzystwo co najmniej 5-7 osobników swojego gatunku.   

• Słonecznica pospolita (Leucaspius delineatus) ma wygórowane wymagania co jakości wody i temperatury. Boki ma intensywnie srebrzyste z niebieskawym połyskiem, grzbiet oliwkowy albo brązowawy, brzuch białawy. Wzdłuż ciała biegnie niebieska smuga.  
• Strzebla potokowa (Phoxinus phoxinus) preferuje wodę chłodną, bieżącą i dobrze natlenioną, jako że żyje właściwie w strumieniach. Jeśli warunki w ogrodowej sadzawce są odpowiednie, samczyki strzebli prezentują od marca do czerwca efektowny strój godowy. Brzuch i płetwy przebarwiają się na intensywną czerwień, grzbiet staje się bardzo ciemny, a boki brązowe. 

• Różanka europejska (Rhodeus amarus) również wykazuje ciekawe zwyczaje związane z rozrodem. W stawie muszą się konieczne znajdować małże, na przykład szczeżuja pospolita (Anodonta anatina), ponieważ samiczka różanki składa jaja do wnętrza muszli. Małe rybki przebywają w muszli aż do uzyskania samodzielności.     
• Świnka pospolita (Chondrostoma nasus) żyje w naturze w płytkich, podgórskich rzekach. Ma szarozielony kolor grzbietu i jaśniejsze boki o srebrzystym połysku, brzuch biały lub żółtawy. W okresie tarła od marca do maja często wyskakuje z wody.

• Cierniczki północne (Pungitius pungitius) mogą się w ogrodowym oczku wodnym oswoić niczym karpie koi; trzeba tylko przez dłuższy czas i o tej samej porze podawać im pokarm (bardzo lubią mrożone larwy komara). W swoim menu mają też kijanki i larwy innych płazów. Ze względu na ubarwienie i zachowanie przyciągają uwagę. W okresie godowym i po złożeniu jaj pilnują swojego terytorium.