Ekologiczne nawierzchnie w ogrodzie

Przyczyn tych problemów jest wiele: wycinanie lasów, osuszanie torfowisk, brukowanie i zabudowywanie coraz większych powierzchni oraz wypalanie traw. W efekcie tych zabiegów gleba nie wchłania wody, która spływa do cieków wodnych. Woda deszczowa powinna wsiąkać w grunt. Zamiast tego spływa do kanalizacji, wypełnia ją po brzegi, a nawet zalewa ulice. Widząc ogromne kałuże wody, nie zdajemy sobie sprawy z tego, że jednocześnie brakuje jej w glebie.

W wielu krajach zachęca się ludzi do zagospodarowywania deszczówki oraz budowania nawierzchni, które przepuszczają wodę. Warto starać się, aby jak najwięcej wody zagospodarować i zatrzymać na działce. Takie działanie jest korzystne zarówno dla naszych finansów, jak i dla środowiska. Możemy zbierać wodę deszczową w pojemnikach umieszczonych pod rynnami lub w podziemnych zbiornikach. Wodę tę można później wykorzystać nie tylko do podlewania roślin, ale także do spłukiwania toalet, prania czy sprzątania.

Jedną z przyczyn deficytu wody są nawierzchnie, które jej nie przepuszczają. Zamiast naturalnie wsiąknąć w glebę, woda zalega na powierzchni w postaci kałuż lub spływa do kanalizacji, a następnie do rzek, powodując powodzie. Dlatego ważnym działaniem, które powinniśmy podjąć, aby poprawić stan wód gruntowych, jest ograniczenie nawierzchni nieprzepuszczalnych i zastąpienie ich nawierzchniami ekologicznymi i wodoprzepuszczalnymi. Ekologiczne nawierzchnie sprawiają, że obieg wody w przyrodzie odbywa się w sposób naturalny. Woda wsiąka w grunt i wzbogaca poziom wód gruntowych. Dostarcza roślinom substancji odżywczych, zaś parując nawilża powietrze. Dodatkowym motywem, dla którego warto wybrać nawierzchnie wodoprzepuszczalne, jest brak konieczności płacenia podatku od wód opadowych. 

Ekologiczna nawierzchnia to taka, która umożliwia wchłanianie wody przez glebę. Dzięki temu w przyrodzie zostaje zachowany naturalny obieg wody. Aby to było możliwe, nawierzchnia powinna być ażurowa.

Nawierzchnie, które nie przepuszczają wody, szybko nagrzewają się. Tworzą się na nich kałuże, które utrzymują się nawet parę dni. Nawierzchnie przepuszczalne mają wiele zalet. Woda równomiernie wsiąka w glebę i zasila rośliny, dzięki czemu możemy ograniczyć koszty podlewania. Nadmiar wody nie obciąża kanalizacji deszczowej i nie zagraża jej przepełnieniem. Jeśli ogród jest podmokły i wymaga odwadniania, wodoprzepuszczalne nawierzchnie zmniejszają jego zasięg i koszty. Gleba jest dobrze napowietrzona, oddycha. W ogrodzie nie tworzą się kałuże. Nawierzchnie tego rodzaju nie są śliskie. 

Kamienne i żwirowe

Są to najpopularniejsze, najtańsze i najłatwiejsze do wykonania nawierzchnie ścieżek ogrodowych. Wykonujemy je z różnych rodzajów kruszywa o łagodnych krawędziach. Układamy je warstwami od najgrubszych do najdrobniejszych i następnie ubijamy. Wadą takiego rozwiązania jest możliwość zarastania chwastami oraz przesuwania się żwiru. Jednak łatwo je poprawić przez zagrabienie i wyrównanie ubytków.

Podobnie ekologiczne są ścieżki zbudowane z kamieni polnych, w których występują duże odstępy między kamieniami. Popularne kiedyś “kocie łby” nie są wygodne dla użytkowników. Można jednak ułożyć kamienną ścieżkę z płaskich kamieni, wypełniając odstępy piaskiem lub żwirem.

Z kruszywa i żywicy

Żwir przesuwa się w miarę użytkowania, dlatego łączy się go z żywicą epoksydową, która stabilizuje materiał, zachowując właściwości wodoprzepuszczalne. Taka nawierzchnia nie wypłukuje się i nie przesuwa, a jednocześnie przepuszcza wodę i powietrze do gleby. Tego rodzaju ścieżki nie zarastają chwastami i nie są zasiedlane przez owady. W zagłębieniach żwiru utrzymują się niewielkie ilości wody, która parując poprawia mikroklimat ogrodu.

Jeśli ogród jest podmokły i wymaga odwodnienia, zastosowanie nawierzchni przepuszczalnych zmniejszy jego zasięg i koszty, a gleba będzie dobrze napowietrzona.

Nawierzchnie tego typu dobrze sprawdzają się na często uśywanych ścieżkach, podjazdach i placykach rekreacyjnych. Można przy ich pomocy wykonać także schody i nawierzchnie pochyłe. Wykonanie takiej naiwerzchni trzeba zlecić wyspecjalizowanej firmie. Jej konserwacja ogranicza się do spłukiwania wodą.

Plastikowe kratki trawnikowe

Kratka przypomina plaster miodu i mimo użycia plastiku wytrzymuje znaczne obciążenia. Kratki plastikowe są łatwe w montażu i nie przemieszczają się wskutek użytkowania. Są odporne na warunki atmosferyczne, gdyż nie kruszą się pod wpływem mrozu i nie odkształcają się na słońcu. Nadają się do różnego rodzaju nawierzchni. Można je wykorzystać do budowy ścieżek lub podjazdów, wypełniając je żwirem lub grysem. Można również wypełnić je ziemią i posiać trawę. Taki materiał nadaje się do budowy poboczy lub ścieżek ogrodowych, które nie są często używane. Trawnik tego typu można kosić kosiarką, nie zagrażają mu też krety.

Ażurowe płyty betonowe

Płyty betonowe pełnią podobną rolę jak kratki z plastiku. Otwory przepuszczają wodę. Można je wypełnić trawą lub żwirem, w zależności od rodzaju powierzchni. Najczęściej są wykorzystywane dla utwardzenia podjazdów.

Ekologiczne płyty betonowe

Beton nie przepuszcza wody, dlatego w nawierzchniach betonowych, które można uznać za ekologiczne, stosuje się wypustki dystansowe, dzięki którym niezbędne jest pozostawienie dużych odstępów pomiędzy płytkami. Fugi wypełnia się przepuszczalnym żwirem, piaskiem lub ziemią, na której wyrasta trawą. Takie rozwiązanie najlepiej nadaje się na duże powierzchnie - np. podjazdy czy szerokie ścieżki wokół domu.

Płytki gumowe

Ostatnio popularność zdobywają płyty produkowane z recyklingowanych tworzyw sztucznych. W pełni przepuszczają wodę. Mają wiele zalet. Są antypoślizgowe i miękkie, dlatego dobrze nadają się do wyłożenia miejsc, gdzie bawią się dzieci. Nie wymagają konserwacji, nie odkształcają się i są odporne na warunki atmosferyczne.